Έπειτα από μία εικοσαετία όπου η ενεργειακή πολιτική της Ε.Ε. αφέθηκε στη διακριτική ευχέρεια και στους στόχους κάθε κράτους, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για πρώτη φορά προσπαθεί να θέσει τις βάσεις, τουλάχιστον για κοινούς «κανόνες συμπεριφοράς» στις σχέσεις των κρατών-μελών με τρίτες χώρες.

Αφήνει δηλαδή για την επόμενη τροποποίηση της Συνθήκης, αν και όποτε γίνει αυτή, την εφαρμογή κοινής ενεργειακής πολιτικής. Οπότε, κάθε κράτος θα μπορεί να συνεχίζει να παίζει, άλλο με τους Ρώσους, άλλο με τους Άραβες, άλλο με τους Αζέρους κ.ο.κ., με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα συμφέροντα της Ε.Ε. ως συνόλου.

«Το να μιλάμε όλοι με μία φωνή είναι το κλειδί για τη διασφάλιση των ενεργειακών συμφερόντων μας έναντι τρίτων χωρών», είναι το μήνυμα που έστειλε με κείμενο θέσεων ο επίτροπος, αρμόδιος για την ενέργεια κ. Γκίντερ Έτινγκερ, συμπτωματικά(;) τη μέρα όπου εγκαινιάστηκε η λειτουργία του ρωσογερμανικού αγωγού φυσικού αερίου Nord Stream.

Σύμφωνα με τον Γερμανό επίτροπο, ο οποίος κατέθεσε σχέδιο απόφασης στο Ευρωκοινοβούλιο και στο Συμβούλιο Υπουργών, οι συνεχείς αλλαγές στο πεδίο της ενέργειας παγκοσμίως επιβάλλουν τον συντονισμό μεταξύ των κρατών-μελών στο εσωτερικό της Ένωσης και την ισχυροποίηση της παρουσίας τους εκτός Ε.Ε.

Στο πλαίσιο αυτό, προτείνει την εφαρμογή ενός μηχανισμού με συγκεκριμένες διαδικασίες, για την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των κρατών-μελών, για τις διακρατικές συμφωνίες και τις συμφωνίες με τρίτες χώρες, οι οποίες έχουν επιπτώσεις στη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς ή στην ασφάλεια εφοδιασμού.

Μάλιστα, στο κείμενο της πρότασης γίνεται ειδική αναφορά σε συμφωνίες με ρήτρες δέσμευσης της χωρητικότητας αγωγών από μία και μόνη εταιρία, χωρίς να λαμβάνεται υπ' όψιν η κοινοτική νομοθεσία ή χωρίς προηγούμενη έγκριση των κοινοτικών αρχών.

Η επισήμανση έχει ιδιαίτερη σημασία για την Ελλάδα, λόγω του πλήθους των αγωγών, τράνζιτ και διασυνοριακών, που σχεδιάζονται (ITGI, IGB, TAP, South Stream) και για τους οποίους ζητήθηκαν ή θα ζητηθούν εξαιρέσεις από το δικαίωμα τρίτων να έχουν πρόσβαση.