Toν γύρο του κόσμου έκανε χθες η είδηση ότι η Goldman Sachs, η «τράπεζα-καλαμάρι», όπως την αποκαλούν οι οχτροί της (υπονοώντας ότι έχει πλοκάμια παντού και… μελάνι να θολώνει τα νερά, αλλά κι ότι αν πιάσει λεία δεν της γλιτώνει με τίποτα), παρότι αύξησε τα κέρδη της, είχε πολύ μειωμένα έσοδα στο δεύτερο τρίμηνο του 2011.

Περισσότερο ενδιαφέρον όμως έχουν ορισμένα... παραλειπόμενα, που δείχνουν ότι η πιο «ζόρικη» επενδυτική τράπεζα του κόσμου (αυτή για την οποία λέγεται ότι μαθαίνει τα πράγματα... από μέσα κι έχει άριστες σχέσεις «διαπλοκής» με τους ισχυρούς του κόσμου και στην πολιτική και στην οικονομία) μειώνει το ρίσκο της και κάνει… οικονομίες.

Όπως αλιεύσαμε από τη «Wall Street Journal», η G.S. μείωσε κατά 10% το ρίσκο που αναλαμβάνει (το λεγόμενο Value At Risk ή VaR σε συντομία) στα διάφορα trading desks που διαθέτει, κατεβάζοντάς το στα χαμηλότερα επίπεδα που βρέθηκε ποτέ, μετά το 2006!

Τι επικαλέστηκε η τράπεζα γι' αυτήν τη μείωση κινδύνου; Την αβεβαιότητα στις αγορές!

Ταυτοχρόνως, η ίδια κάνει και σοβαρές… οικονομίες. Όπως ανακοινώθηκε, οι μέσες απολαβές ανά εργαζόμενο έπεσαν το δεύτερο τρίμηνο σε περίπου 90.000 δολάρια (64.000 ευρώ), καταγράφοντας μείωση της τάξεως του 19% σε σχέση με έναν χρόνο πριν και 39% σε σχέση με το προηγούμενο τρίμηνο.

Όλα αυτά, βέβαια, μάλλον δεν είναι άσχετα με τα στοιχεία που κυκλοφορούν διάσπαρτα αν ψάξει κάποιος προσεκτικά και δίνουν… «μαύρα» σήματα:

1. Το γεγονός ότι η αμερικανική οικονομία δεν λέει να πάρει την πάνω βόλτα, παρά το ξεσάλωμα της FED που τυπώνει χρήμα σαν να είναι… χαρτοπόλεμος. Την κατάσταση δεν βοηθάει και η σκληρή κόντρα δημοκρατικών - ρεπουμπλικάνων για το χρέος της, που μπορεί (πέρα από το θέατρο του παραλόγου) να οδηγήσει σε μια σοβαρή συνέπεια: τη λήψη μέτρων λιτότητας που θα ανατρέψουν την προσπάθεια «τεχνητής ανάτασης» στην οικονομία.

2. Τη διαδεδομένη πλέον εκτίμηση μεταξύ πολλών ξένων αναλυτών ότι οδεύουμε ταχέως για κρίση μεγάλου μεγέθους στην ευρωζώνη, καθώς όποια μέτρα κι αν ληφθούν για την Ελλάδα, εφόσον περιλαμβάνουν συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα, ουδόλως θα διασκεδάσουν τους φόβους για την Ισπανία και την Ιταλία, που όλο και πλησιάζουν την «κόκκινη γραμμή» του 7%.

3. Την ανησυχία των Αμερικανών (και όχι μόνο) γενικώς για τις γεωπολιτικές εξελίξεις στο ισλαμικό τόξο Βορείου Αφρικής και Μέσης Ανατολής, λόγω της εγγύτητας στην πιο μεγάλη πετρελαιοπαραγωγό περιοχή του κόσμου.

Το θέμα, βέβαια, είναι αν οι «κορυφές» της Goldman Sachs ξέρουν και κάτι… παραπάνω!