Για διάφορους λόγους, το όνομα που έχει βγάλει η οικογένεια Στέγγου στη χρηματιστηριακή αγορά δεν είναι και το καλύτερο δυνατό…

Κάτι οι τεράστιες αυξήσεις κεφαλαίου του παρελθόντος, κάτι τα stock options υπέρ της οικογενείας που «έβγαζαν μάτι», κάτι οι μέτοχοι μειοψηφίας που μιλούν για αδιαφάνεια και καταψηφίζουν τις επιλογές της διοίκησης…

Δεν είναι άλλωστε τυχαίο πως τα μέλη της οικογένειας Στέγγου δεν παρίστανται καν στις γενικές συνελεύσεις των εταιριών τους, αλλά… στέλνουν αντιπροσώπους!

Η πιο πρόσφατη κόντρα μεταξύ Στέγγων και μετόχων μειοψηφίας αφορά στην απόφαση της Μοχλός να εισφέρει μέρος της κατασκευαστικής δραστηριότητας (κανένα πάγιο, αλλά απαιτήσεις από υλοποιηθέντα έργα και υποχρεώσεις) στην εταιρία Τοξότης.

Θα περίμενε λοιπόν κάποιος πως τουλάχιστον μέσω του σχετικού -υποχρεωτικού εκ του νόμου- ενημερωτικού δελτίου η διοίκηση της εταιρίας θα επιδίωκε να ενημερώσει αναλυτικά το επενδυτικό κοινό για τη σκοπιμότητα αυτής της κίνησης, έτσι ώστε να μην αιωρούνται ψίθυροι για κινήσεις σκοπιμότητας των βασικών μετόχων.

To ζήτημα ωστόσο είναι πως η ανάγνωση του ενημερωτικού δελτίου χειροτερεύει τα πράγματα, αντί να τα βελτιώσει, μάλλον λόγω προχειρότητας…

Πάμε, λοιπόν, στο συγκεκριμένο ενημερωτικό δελτίο και διαπιστώνουμε τα εξής:

Πρώτον, στο «καυτό» κεφάλαιο «Μετοχική σύνθεση/Διεύθυνση/Κοινά στελέχη πριν και μετά την απόσχιση» μεταξύ των εταιριών Μοχλός και Τοξότης (απορροφώσα εταιρία) δεν υπάρχει τίποτε. ΚΕΝΗ ΣΕΛΙΔΑ!

Δεύτερον, στην 6η σελίδα του ενημερωτικού αναφέρονται οι λόγοι για τους οποίους η διοίκηση της Μοχλός αποφάσισε να εισφέρει τμήμα της κατασκευαστικής της δραστηριότητας. Αντί γι' αυτό, όμως, αναφέρεται το γιατί η κίνηση αυτή ευνοεί την Τοξότης και κάτι ασάφειες περί ομίλου! Το γεγονός ότι η Τοξότης είναι θυγατρική της Μοχλός δηλώνεται για πρώτη φορά στη σελίδα 30, δηλαδή 24 σελίδες πιο κάτω…

Τρίτον, δεν γίνεται καν αναφορά γιατί θα πρέπει να απορροφηθεί από την Τοξότης και η θυγατρική της Τεχνικής Ολυμπιακής Στροφύλι, η οποία έχει μηδενικό κύκλο εργασιών και ενεργητικό κάτι περισσότερο από 500 χιλιάδες ευρώ.

Συμπεράσματα;

Πρώτον, η δημοσίευση ενός ενημερωτικού δελτίου δεν θα πρέπει να αποτελεί γραφειοκρατική αγγαρεία, αλλά -ιδίως για μια εταιρία με τόσα «ανοιχτά μέτωπα»- μέσο επικοινωνίας με το επενδυτικό κοινό.

Δεύτερον, το θεσμικό πλαίσιο για τα πτυχία των κατασκευαστικών εταιριών μάλλον πάσχει στη ρίζα του. Δηλαδή, αν η Τοξότης (και η κάθε άλλη Τοξότης) ενισχυθεί με λογιστικά υπόλοιπα απαιτήσεων και με αντίστοιχες υποχρεώσεις, πάει να πει ότι έχει τη δυνατότητα να υλοποιεί και μεγαλύτερης αξίας έργα;