Η πρώτη ανάγνωση των δηλώσεων του κ. Βουρλούμη δημιουργεί πολλά ερωτήματα για τον τρόπο και τη διαδικασία με την οποία αποφασίστηκε να ανακοινωθούν τα σχέδια αναδιάρθρωσης του Ομίλου.

Σύμφωνα με τα σχέδια αυτά, τα οποία διέρρευσαν, παρακαλώ, από τους… συνδικαλιστές, προβλέπεται η αποχώρηση 6.200 εργαζομένων.

Μέχρι εδώ όλα καλά. Ωστόσο, το εκτιμώμενο κόστος αυτής της κίνησης θα διαμορφωθεί, ως λέγεται, ούτε λίγο ούτε πολύ σε 1,5 δισ. ευρώ, ήτοι 241.935,48 ευρώ για κάθε εργαζόμενο κατά μέσο όρο!

Μπορεί να επισημαίνεται από διάφορες πλευρές ότι περίπου τόσο στοίχισε και σε άλλες ομοειδείς ευρωπαϊκές εταιρίες το κόστος της εθελουσίας εξόδου, ωστόσο ας μη λησμονούμε τα μεγέθη των ευρωπαϊκών εταιριών και μια άγνωστη στα καθ’ ημάς έννοια – λέξη που λέγεται παραγωγικότητα…

No pain, no gain, λοιπόν που λένε και οι Αμερικανοί, αλλά εδώ το… pain φαίνεται ότι θα το έχει ο ΟΤΕ και το... gain όσοι αποχωρήσουν ”εθελουσίως” και... πλούσιοι.

ΥΓ: Εμείς ελπίζουμε το νούμερο του 1,5 δισ. ευρώ να αποτελεί απλώς το λεγόμενο worst case scenario και να μην επαληθευτεί από τις εξελίξεις. Διότι τα λεφτά είναι πολλά, πάρα πολλά.

Από την πλευρά της η Αlpha Finance εκτιμά ότι το πραγματικό κόστος ανά εργαζόμενο που θα αποχωρήσει θα είναι περίπου 100.000 ευρώ και με βάση αυτό το σενάριο προχώρησε σε έναν υπολογισμό τιμής-στόχου του ΟΤΕ για το 2005, στην τιμή των 13,7 ευρώ, εφόσον βέβαια επιβεβαιωθούν τα ”καλά σενάρια” για την όλη υπόθεση.