Η παρουσίαση της ΕΥΔΑΠ που δόθηκε στους αναλυτές κατά την πρόσφατη συνάντησή τους (και αναρτήθηκε και στην ιστοσελίδα της εταιρίας) ήταν πράγματι πολυσέλιδη και αναλυτική, περιέχοντας μάλιστα σε έκταση και τους στρατηγικούς στόχους της εισηγμένης για την περίοδο 2011 - 2020!

Βέβαια, θα πείτε ότι ούτε στην πρώην ΕΣΣΔ δεν εκπονούσαν τόσο μακρόχρονα προγράμματα, πόσο μάλλον στην Ελλάδα όπου οι υπουργοί και οι διοικήσεις των διαφόρων ΔΕΚΟ αλλάζουν περίπου σαν τα πουκάμισα… Αλλά, τέλος πάντων!

Αναφέρθηκε επίσης εκτενώς το πόσο μειώθηκαν οι δαπάνες μισθοδοσίας μέσα στο 2010, καθώς και το πόσο περιορίστηκε ο αριθμός των εργαζομένων κατά τα τελευταία χρόνια (από 4.411 το 2000 μειώθηκε στους 3.320 το 2009 και στους 2.911 το 2010).

Βέβαια, θα πείτε, τι ήθελαν τόσοι υπεράριθμοι για τόσο πολλά χρόνια… Αλλά, είπαμε, τέλος πάντων!

Ωστόσο, σε ό,τι αφορά τα δύο «καυτά» ζητήματα της ΕΥΔΑΠ, ελάχιστα πράγματα αναφέρονται στη συγκεκριμένη παρουσίαση. Για το πρώτο (οφειλές από την τοπική αυτοδιοίκηση) μόλις δύο μισές γραμμές (στην 1η και στην 31η σελίδα) και για το δεύτερο (οφειλές από το ελληνικό δημόσιο) σχεδόν ούτε κουβέντα (μόλις δύο λέξεις στην 1η σελίδα)!

Συγκεκριμένα, η ΕΥΔΑΠ έχει εγγράψει στις λογιστικές καταστάσεις του 2010 «μακροπρόθεσμες απαιτήσεις» 135,3 εκατ. ευρώ(!), που προέρχονται κυρίως από το Δημόσιο και -σύμφωνα με την εταιρία- «δεν ενέχουν σημαντικό πιστωτικό κίνδυνο» (απολογισμός χρήσης 2010).

Το μεγαλύτερο κομμάτι αυτού του κονδυλίου αφορά σε έργα που εκτελεί η ΕΥΔΑΠ για λογαριασμό του ελληνικού δημοσίου, αλλά που εδώ και χρόνια το Δημόσιο δεν λέει να τα πληρώσει. Έτσι, το υπόλοιπο του λογαριασμού ανεβαίνει και ενώ, π.χ., το 2004 ήταν 85,1 εκατ., το 2006 αυξήθηκε στα 91,5 εκατ., το 2009 στα 106 εκατ. και πέρυσι στα 107,3 εκατ. ευρώ.

Άρα, το ποσό έρχεται από πολύ πίσω και αντί η κατάσταση να μπαίνει σε κάποια τάξη, γίνεται το ακριβώς αντίθετο!

Ο πρόεδρος της ΕΥΔΑΠ επί Νέας Δημοκρατίας είχε θεωρήσει το 2009 «άκαιρο» να «ενοχλήσει» τον κ. Κώστα Καραμανλή για ένα τέτοιο θέμα σε περίοδο κρίσης και φανταζόμαστε ότι κάτι τέτοιο θα σκέφτεται ο σημερινός πρόεδρος της εισηγμένης για τον κ. Γιώργο Παπανδρέου…

Όσον αφορά τώρα στις εκκρεμότητες των ΟΤΑ, το θέμα «πάει κι έρχεται» εδώ και πάνω από δέκα χρόνια, με τα φέσια να ακολουθούνται από διακανονισμούς και -εκ του αποτελέσματος- τους διακανονισμούς να ακολουθούν… νέα φέσια.

Έτσι, η ΕΥΔΑΠ είχε μακροπρόθεσμες απαιτήσεις από τους ΟΤΑ 6,78 εκατ. το 2004, 3,5 εκατ. το 2006, κάτι παραπάνω από 20 εκατ. το 2009 και 25,2 εκατ. στο τέλος του 2010!

Όσον αφορά, τώρα, στις βραχυπρόθεσμες απαιτήσεις της ΕΥΔΑΠ από ΟΤΑ, ελληνικό δημόσιο και ΔΕΚΟ, αυτές από τα 92,2 εκατ. το 2004 ανέβηκαν στα 144,7 εκατ. το 2006 και στα 184,6 εκατ. το 2010!

Υ.Γ.: Αν δεν ξεκαθαρίσουν αυτές οι πολυετείς εκκρεμότητες, πώς πιστεύει η κυβέρνηση ότι θα προσελκύσει αξιόπιστο στρατηγικό εταίρο;