Για όποιους διατηρούν ακόμη αμφιβολίες ότι η Ελλάδα είναι μία από τις τελευταίες χώρες «υπαρκτού σοσιαλισμού» στον κόσμο, τα όσα συμβαίνουν με αφορμή την Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης αποτελούν χαρακτηριστικό δείγμα του made in Greece «κομμουνισμού».
.
Το διοικητικό συμβούλιο της ΑΤΕ αποφάσισε την πώληση της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης πριν από 2,5 μήνες (24/2/2011), προσέλαβε σύμβουλο (EFG Eurobank) και ετοιμάζεται να προκηρύξει διαγωνισμό.

Ενώ, λοιπόν, έχει δρομολογηθεί η πώληση της ΕΒΖ, επικρατεί ασάφεια για το αν θα δουλέψουν ή όχι φέτος και τα τρία εργοστάσια της βιομηχανίας.

Κύκλοι της διοίκησης της ΕΒΖ δηλώνουν ότι «δεν έχει ληφθεί απόφαση για κλείσιμο εργοστασίων», έστω κι αν θα καλλιεργηθούν φέτος μόλις 50.000 στρέμματα με ζαχαρότευτλα.

Από την άλλη, τοπικοί παράγοντες και βουλευτές ασκούν πιέσεις να λειτουργήσουν κανονικά και τα τρία εργοστάσια για να δουλέψουν οι εποχικοί -κατά κύριο λόγο- εργαζόμενοι τους οποίους απασχολούν.

Πρόκειται για την απόλυτη ελληνική… παράνοια. Να δουλέψουν τρία εργοστάσια για παραγωγή που βάσει των καλλιεργούμενων στρεμμάτων είναι αρκετή για να καλύψει τις ανάγκες μόλις ενός!

Η λειτουργία και των τριών εργοστασίων συνεπάγεται νέες ζημίες για την ΕΒΖ. Και αυτό σημαίνει ότι αν βρεθούν υποψήφιοι αγοραστές θα δώσουν λιγότερα στην ΑΤΕ για να την αγοράσουν.

Οι τοπικοί παράγοντες, δηλαδή, ζητούν να επιδοτήσει η ΑΤΕ -ανύπαρκτη- βιομηχανική δραστηριότητα για να εξασφαλιστεί -εικονική- εργασία σε ψηφοφόρους τους.

Ούτε καν σοσιαλισμός, περί υπαρκτού σουρεαλισμού ο λόγος…

Υ.Γ. Η πώληση της ΕΒΖ και των υπόλοιπων μη χρηματοοικονομικών θυγατρικών της ΑΤΕ αποτελεί επιταγή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ανταγωνισμού, μια και η ΑΤΕ είχε λάβει από το «πακέτο Αλογοσκούφη» μεγαλύτερη κρατική ενίσχυση από την επιτρεπτή.