Στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε, όταν ακούμε για επιτυχίες έχουμε κάθε λόγο να χαιρόμαστε.

Όχι, όμως, όταν μας «δουλεύουν».

Έτσι, όταν ανακοινώθηκε την Τετάρτη, 16 τρέχοντος, από το ΥΠΕΚΑ ότι σημείωσε πρωτοφανή επιτυχία ο διεθνής πλειοδοτικός διαγωνισμός που προκηρύχθηκε για τη μίσθωση τεσσάρων προσφερόμενων προς έρευνα - ανάπτυξη περιοχών (Δέλτα ποταμού Νέστου, Δέλτα Έβρου, Σαμοθράκη, κεντρική και νότια Χίος), όπου σύμφωνα με το ΙΓΜΕ υπάρχουν βάσιμες ενδείξεις πλούσιου γεωθερμικού δυναμικού, προφανώς χαρήκαμε.

Χαρήκαμε, πρώτον διότι έτσι παρέχεται έδαφος περαιτέρω ανάπτυξης της γεωθερμίας, και μάλιστα από τον ιδιωτικό τομέα, και δεύτερον διότι πληροφορηθήκαμε από το δελτίο Τύπου του ΥΠΕΚΑ ότι «για τις 4 περιοχές συγκεντρώθηκαν συνολικά 18 προσφορές, από έξι εταιρίες ή κοινοπραξίες. Το χρηματικό ύψος των προσφορών και για τα 4 πεδία ξεπέρασε τα 350 εκατ. ευρώ».

Έλα όμως που τα πράγματα αποδεικνύεται ότι δεν είναι έτσι, ή τουλάχιστον όχι έτσι ακριβώς.

Πρώτον, από τα 350 εκατ. ευρώ που ανακοινώθηκαν, τελικά πρέπει να «λογαριάζουμε» μόνον περί τα 200 εκατ. ευρώ, αφού, όπως μας πληροφόρησαν αρμόδια χείλη, «για κάθε πεδίο υπολογίζουμε περί τα 40 - 50 εκατ. ευρώ».

Και πάλι καλά, είπαμε και χαρήκαμε. Έλα όμως που αυτά τα 200 εκατ. ευρώ δεν προορίζονται ως έσοδο για τον κρατικό κορβανά, αλλά αντιπροσωπεύουν το ύψος των επενδύσεων που προτίθενται να κάνουν οι εταιρίες για έρευνα στα συγκεκριμένα πεδία…

«Και τι θα πάρει το Δημόσιο;», ρωτήσαμε, για να λάβουμε την αποστομωτική απάντηση: «Περί τα 20 χιλ. ευρώ για κάθε πεδίο και το 2% της αξίας των προϊόντων και των υποπροϊόντων των πεδίων αυτών όταν και όποτε αρχίσουν να παράγουν»…

Τζάμπα η χαρά…

Να δούμε τι θα ανακοινώσουν για τον φορέα που θα δημιουργηθεί τώρα για τους υδρογονάνθρακες στο Ιόνιο. Εκεί να δείτε νούμερα που θα πέσουν στο τραπέζι… και τι θα πάρει το κράτος τελικά…