Δεν κάνουμε πλάκα για το ακόλουθο περιστατικό :

Την έναρξη της κρισιμότατης Συνόδου Κορυφής της ΕΕ, που ξεκίνησε την Πέμπτη στις Βρυξέλλες, την έκανε ως συνήθως ο πρόεδρος του Συμβουλίου Χένρι Βαν Ρόμπει, ενώπιον των τηλεοπτικών συνεργείων, που δικαιούνται να μπουν στην αίθουσα για 5 λεπτά.

Να σημειώσουμε ότι το ενδιαφέρον όλων, αγορών, αναλυτών, πολιτών, ήταν στραμμένο εκεί λόγω και των εξελίξεων στην Πορτογαλία.

Και ενώ όλοι κρέμονταν από τα χείλη του κύριου Ρόμπει, αυτός, ξεκίνησε ως εξής :

«Σας καλωσορίζω στο Εαρινό Συμβούλιο. Που λέγεται έτσι γιατί παραδοσιακά συνεδριάζουμε μόνο μια φορά κάθε σεζόν. Όμως σας έχω δει όλους ήδη 3 φορές τις τελευταίες εβδομάδες. Υπάρχει ωστόσο ένας λόγος που πρέπει να συνεχίσουμε να το λέμε εαρινό. Πίσω μου όπως βλέπετε, υπάρχουν Νάρκισσοι (κίτρινα λουλούδια), τα οποία μου θύμισαν ένα φημισμένο ποίημα του (Γουίλιαμ) Γουόρτσγουορθ. Το κοίταξα σήμερα το απόγευμα και το ποίημα λέει...»

Και άρχισε να απαγγέλει τους πρώτους στοίχους του ποιήματος 'Daffodils :

" When all at once I saw a crowd, a host, of golden daffodils. Beside the lake beneath the trees. Fluttering and dancing in the breeze..."

Και αμέσως μετά είπε, ότι "σήμερα οι 27 θα ασχοληθούν με σημαντικές αποφάσεις, με την κατάσταση στην Λιβύη και την Ιαπωνία"! 

Δεν γνωρίζουμε ποιο απ' όλα είναι το αξιοπερίεργο.

Το ότι ο πρόεδρος του Συμβουλίου είχε χρόνο το απόγευμα να επιθεωρήσει την διακόσμηση της αίθουσας, να θυμηθεί το ποίημα και να το ψάξει; Η το ότι επέλεξε να στείλει ποίημα για μήνυμα την στιγμή που τα spreads της περιφέρειας κτυπούσαν κόκκινο;