Σε μνημείο κακού χειρισμού από την πλευρά του διοικητή κ. Ζερβού και του μηχανισμού ενημέρωσης που διαθέτει στη ΔΕΗ εξελίσσεται η υπόθεση των νέων τιμολογίων κατανάλωσης ρεύματος.

Δεν είναι τυχαίο ότι ακόμη και οι δημοσιογράφοι που καλύπτουν το ρεπορτάζ της ΔΕΗ αδυνατούν έως και σήμερα να απαντήσουν με ακρίβεια πόση θα είναι η αύξηση ή η μείωση στην τιμή του ρεύματος ανάλογα με την κατανάλωση αλλά και για το αν περιλαμβάνονται στις νέες τιμολογήσεις που έχει ανακοινώσει η ΔΕΗ όλες οι πρόσθετες χρεώσεις υπέρ Υπηρεσιών Κοινής Ωφελείας, για τη μεταφορά και τη διανομή του ρεύματος κ.λπ.

Για λόγους που κατανοούν μόνο ο μηχανισμός επικοινωνίας της ίδιας της εταιρίας και ο κ. Ζερβός, αντί συγκεκριμένων παραδειγμάτων, εύκολα κατανοητών, επιλέχθηκε ο δρόμος της παρουσίασης «μέσων χρεώσεων λογαριασμού σε ευρώ ανά χίλιες κιλοβατώρες» χωρίς κανείς να ξέρει πώς υπολογίζεται αυτή η μέση χρέωση και χωρίς να γίνει κάποια ουσιαστική προσπάθεια σύγκρισης με τα παλαιά τιμολόγια σε επίπεδο συνολικής επιβάρυνσης για τον πελάτη.

Έτσι, ήταν σχεδόν επόμενο να δουν το φως της δημοσιότητας ρεπορτάζ που προεξοφλούν σημαντικές πρόσθετες χρεώσεις, οι οποίες (κατ' εκτίμηση) δεν περιλαμβάνονται στα όσα έχει ανακοινώσει η ΔΕΗ.

Η κατάσταση επιδεινώθηκε όταν με απανωτές ανακοινώσεις, οι οποίες όμως δεν βοηθούν στην κατανόηση του πώς λειτουργεί η νέα τιμολόγηση, απλώς διαψεύστηκε από πλευράς ΔΕΗ ότι υπάρχουν «κρυφές χρεώσεις», με την επισήμανση ότι θα δοθούν παραδείγματα μόλις βγουν στο… ΦΕΚ οι απαραίτητες υπουργικές αποφάσεις.

Λες και οι υπουργικές αποφάσεις είναι προϋπόθεση για να βγάλουν τα παραδείγματα, αλλιώς θα τους… μαλώσει η… Μπιρμπίλη.

Μέσα σε όλον αυτόν τον τραγέλαφο, όμως, υπάρχουν κάποια σημεία που ισχύουν έστω και στην περίπτωση όπου η ΔΕΗ έχει απόλυτο δίκιο και οι «κρυφές χρεώσεις» αποδειχτούν αποτέλεσμα της «επικοινωνιακής ηλεκτροπληξίας» που η ίδια έχει προκαλέσει - και συντηρεί με τις ανακοινώσεις της.

- Οι μικρές καταναλώσεις θα πληρώσουν αισθητά μεγαλύτερο ποσό για το ρεύμα απ' ό,τι στο παρελθόν (της τάξεως του 11% κατ' ελάχιστον) με εξαίρεση όσους υπαχθούν στο «κοινωνικό τιμολόγιο», που ένας Θεός ξέρει πώς θα λειτουργήσει στην πράξη.

-Αύξηση (αλλά μικρή, της τάξεως του 2% - 3% κατ' ελάχιστον) θα υπάρξει και για τις μεσαίες καταναλώσεις.

-Σημαντική μείωση στην τιμή θα έχουν οι περισσότερες εμπορικές καταναλώσεις και ορισμένες βιομηχανικές, κάτι που μπορεί να γίνει αποδεκτό, δεδομένων της κρίσης στο εμπόριο και της υποβοήθησης της ανάπτυξης.

-Σημαντική μείωση στην τιμή, όμως, θα έχουν και οι πολύ μεγάλες οικιακές καταναλώσεις, δηλαδή αυτοί που λόγω υποδομής, εξοπλισμού και… μεγέθους ξοδεύουν πολύ ρεύμα στα… σπίτια τους!

Κι εδώ κάπου αρχίζει το… πρόβλημα. Διότι, αν δει κάποιος και τα συνολικά ποσοτικά στοιχεία, προκύπτει ότι η ΔΕΗ «χαρίζει» 23 εκατομμύρια ευρώ σε αυτούς τους καταναλωτές (κατά τεκμήριο τους πολύ ευκατάστατους) και αποσπά… 34 εκατ. ευρώ από τους καταναλωτές που έχουν τη μικρότερη κατανάλωση.

Από κοινωνική δικαιοσύνη δηλαδή… «κλάφ' τα Χαράλαμπε»!

Η επίσημη εξήγηση είναι ότι με την έλευση ιδιωτικών εταιριών οι μεγαλοκαταναλωτές βρίσκουν φθηνότερο ρεύμα αλλού και τους χάνει η ΔΕΗ, που «επιδοτούσε» το ρεύμα στους μικροκαταναλωτές.

Κι εμείς δεν έχουμε καμία αντίρρηση ότι η ΔΕΗ πρέπει να προστατεύσει το πελατολόγιό της. Μήπως όμως, αντί να χρεώσει με άλλα 34 εκατ. ευρώ τους μικροκαταναλωτές σε αυτήν τη συγκυρία, θα έπρεπε να μειώσει κατ' αυτό το ποσό τα υπέρογκα (κατά γενική ομολογία) κόστη της;

Θα μπορούσε, θα πείτε εσείς, αλλά σκοντάφτει, μεταξύ άλλων, στη νοοτροπία της ΔΕΚΟ και στη ζεστή «συμβίωση» που έχει εγκαθιδρύσει ο κ. Ζερβός με τους συνδικαλιστές της ΓΕΝΟΠ.

Ναι, με αυτούς τους συνδικαλιστές που τους… δανείζει κιόλας για να συντηρούν το πιο ισχυρό σωματείο της Ελλάδας και να απειλούν κάθε τόσο (όποτε κρίνουν ότι τους συμφέρει) πως θα κατεβάσουν τους διακόπτες.

Κι έτσι, πληρώνουν πάλι τον… βαρκάρη οι απλοί μικροκαταναλωτές!

Γιατί οι μεγάλοι απέκτησαν πλέον και εναλλακτικές!

Υ.Γ.: Για όποιον έχει την πρόθεση να πει ότι πληρώνουμε φθηνά το ρεύμα σε σχέση με τους Ευρωπαίους, η απάντησή μας είναι να κάνει και μια σύγκριση με το κατά κεφαλήν εισόδημα στην Ελλάδα του 2010, σε σχέση με τους υπόλοιπους Ευρωπαίους.