Συναντήθηκε η Ένωση Ασφαλιστικών Εταιρειών με το διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος και όπως λέγεται ο κ. Γιώργος Προβόπουλος τους έθεσε το ζήτημα ωμά.

Τους ρώτησε δηλαδή, ενόψει Solvency II μέσα στο 2012, πόσες εταιρείες είναι διατεθειμένες να προχωρήσουν σε αυξήσεις κεφαλαίου και πόσα κεφάλαια προτίθενται να καταβάλουν.

Από την πλευρά βέβαια της Ένωσης, η απάντηση ήταν ότι αυξήσεις κεφαλαίου θα γίνουν και μάλιστα στο ποσό που απαιτείται.

Ωστόσο, τα λεγόμενα των εκπροσώπων του κλάδου στην Ένωση, δεν δεσμεύουν κανένα μέλος-εταιρεία για το τι θα τελικά θα πράξει.

Και επιπλέον, από τη δήλωση πρόθεσης για συμμετοχή στις ΑΜΚ, μέχρις ότου να πέσει «ζεστό χρήμα» στα ταμεία των εταιρειών, η απόσταση είναι (ιδίως για κάποιες από αυτές) πολύ μεγάλη…

Το μόνο βέβαιο είναι ότι ορισμένοι ιδιοκτήτες ασφαλιστικών εταιρειών έχουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους το σενάριο της πώλησης. Και δεν αναφερόμαστε μόνο σε μικρές εταιρείες του κλάδου.

Με δεδομένο άλλωστε ότι το σενάριο της πώλησης είχε υιοθετηθεί κατά το παρελθόν για τις θυγατρικές της Εθνικής Τράπεζας και της ΑΤΕ Bank, γιατί να μην επανέλθει και πάλι στο προσκήνιο, αναρωτιούνται παράγοντες της αγοράς, ιδίως στην περίπτωση που λόγω Solvency II απαιτηθούν αυξήσεις κεφαλαίου;

Άλλωστε μέσα από μια διαδικασία πώλησης, οι μητρικές τράπεζες όχι μόνο δεν θα υποχρεώνονταν σε κεφαλαιακές εκροές στις δύσκολες εποχές μας, αλλά επιπλέον θα έβλεπαν να μπαίνουν και κάποια γερά ποσά στο ταμείο τους.

Και επιπλέον, θα εξασφάλιζαν κάθε χρόνο, ένα σημαντικό ποσό από εισπραττόμενες προμήθειες, για τις εργασίες που θα έδιναν ως τράπεζες στις ανεξάρτητες ασφαλιστικές…