Ο κόσμος το 'χει τούμπανο κι εμείς κρυφό καμάρι! Οι πρώην υπουργοί Εθνικής Οικονομίας κ. Αλογοσκούφης και Παπαθανασίου πίεσαν τις τράπεζες να δώσουν δάνεια ύψους 36,6 εκατ. με κρατική εγγύηση στην Ενωμένη Κλωστοϋφαντουργία, αλλά όχι με τη σύννομη διαδικασία…

Και όταν η κυβέρνηση δεν ακολουθεί τις σύννομες διαδικασίες, ξέρετε πώς λέγεται αυτό…

Οι παράνομες ("μη σύννομες" αν θέλετε) δανειοδοτήσεις μπορεί μεν να κατεύναζαν προσωρινά τις διαμαρτυρίες των εργαζομένων στα εργοστάσια του Λαναρά και ενδεχομένως να απέδωσαν και κάποιες ψήφους στο "γαλάζιο στρατόπεδο".

Ωστόσο, μέχρι σήμερα έχουν προκαλέσει τις εξής σοβαρές παρενέργειες:

Πρώτον, τα δάνεια αυτά είναι "στον αέρα" και λογικά οι διοικήσεις των τραπεζών δεν θα πρέπει να αισθάνονται και πολύ άνετα, καθώς μάλιστα στην όλη υπόθεση άρχισε να εμπλέκεται και η Ευρωπαϊκή Ένωση (βλέπε χθεσινό δημοσίευμα με τίτλο "Κομισιόν: Διερευνά τις κρατικές επιδοτήσεις σε Ενωμένη Κλωστουφαντουργία").

Μας πήρανε χαμπάρι δηλαδή…

Και δεύτερον, το σύνολο σχεδόν των παραπάνω δανείων "πήγε στον βρόντο", καθώς δινόταν κατά μικρές ποσότητες σε αραιά διαστήματα, με αποτέλεσμα κυρίως να διοχετεύεται σε εξοφλήσεις δεδουλευμένων μισθών εργαζομένων που ουσιαστικά υποαπασχολούνταν λόγω έλλειψης κεφαλαίων κίνησης τα οποία απαιτούνταν προκειμένου να δουλέψει η εταιρία! Να σημειωθεί ότι η μηνιαία μισθοδοσία στην εταιρία υπερβαίνει το 1 εκατ. ευρώ.

Μιλάμε, δηλαδή, για τον ΟΡΙΣΜΟ της προχειρότητας, του λαϊκισμού και της σπατάλης…

Η κίνηση της νέας κυβέρνησης για την υλοποίηση ενός νέου προγράμματος αναδιάρθρωσης, μέσω δανείων με κρατική εγγύηση -αν και συνάντησε σημαντικές αντιδράσεις από παράγοντες του κλάδου- θα έδινε τη δυνατότητα να "τακτοποιηθούν" τα παλαιότερα δάνεια των 36,6 εκατ. ευρώ, αλλά και την ευκαιρία στο νέο management "να παίξει το τελευταίο χαρτί της εταιρίας".

Επιπλέον, μάλιστα, ο νέος manager της ΕΝΚΛΩ (Ι. Μουσουλίδης, πρώην στέλεχος της Γιαννούσης) έχει εκφράσει σε όλους τους τόνους την αισιοδοξία του ότι "το μαγαζί σώζεται", ότι κάποιος επιτέλους σ’ αυτήν τη χώρα θα πρέπει να παράγει και πως θα ήταν κρίμα να χαθεί ένα εθνικό κεφάλαιο.

Παρ' όλα αυτά, πέντε μήνες μετά την εξαγγελία του κυβερνητικού προγράμματος για τη διάσωση της ΕΝΚΛΩ:

Πρώτον, δεν έχει πέσει ούτε ένα ευρώ στο ταμείο της εταιρίας.

Δεύτερον, οι υποχρεώσεις της εισηγμένης προς τους εργαζομένους, τα ασφαλιστικά ταμεία, το Δημόσιο κ.λπ. αυξάνονται μήνα με τον μήνα (τον Μάιο κυμαίνονταν γύρω στα 60 εκατ. ευρώ, όταν ο συνολικός δανεισμός ανερχόταν σε 240 εκατ. ευρώ).

Τρίτον, η Κομισιόν αποφάσισε να "ψάξει" την υπόθεση των δανείων…

Συμπέρασμα: Αν δεν προκύψει σολομώντεια λύση σε σύντομο χρονικό διάστημα, η ΕΝΚΛΩ θα κλείσει μια και καλή και όλοι θα πρέπει να καταγράψουν τις δικές τους απώλειες.

Οι εργαζόμενοι τις δουλειές τους, οι τράπεζες τα δάνειά τους (οι τρέχουσες αξίες των εγγυημένων παγίων δεν φτάνουν ούτε… για ρέστα) και οι ελληνικές κυβερνήσεις την ήδη χαμένη αξιοπιστία τους.