Μέχρι πριν από έναν χρόνο, οι αναλυτές για το μόνο θέμα για το οποίο δεν ανησυχούσαν όσον αφορά στον ΟΤΕ ήταν ο τρόπος χρηματοδότησης των επενδύσεών του. Και αυτό γιατί οι λειτουργικές ταμειακές ροές ήταν τόσο θετικές ώστε όχι μόνο να καλύπτονται με άνεση οι επενδυτικές ανάγκες του Οργανισμού αλλά και να περισσεύει ένα «γερό» ποσό για μέρισμα.

Η εικόνα αυτή έχει αλλάξει δραματικά και αυτό άλλωστε φάνηκε και στις λογιστικές καταστάσεις του πρώτου εξαμήνου.

Επιπλέον, η πρόθεση του ΟΤΕ να πουλήσει το 20% της Telekom Srbija και η ανάθεση στους Γερμανούς της αναχρηματοδότησης των δανείων του μέσα στο 2011 δείχνουν πως πλέον τα κεφάλαια για επενδύσεις δεν είναι... άφθονα και μάλιστα ότι σε πολλές περιπτώσεις ο Οργανισμός θα πρέπει να επινοήσει τρόπους για να τα εξασφαλίσει (π.χ. πώληση συμμετοχής στην Telekom Srbija)!

Και η αγορά περιμένει...

Τον Δεκέμβριο του 2009, ο υπό αποχώρηση πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του ΟΤΕ, κ. Παναγής Βουρλούμης, είχε ερωτηθεί για το αν γνωρίζει τις κυβερνητικές προθέσεις σχετικά με την κρατική συμμετοχή στον Οργανισμό και είχε απαντήσει αρνητικά. Πανομοιότυπη ήταν η απάντηση του κ. Βουρλούμη στην ίδια ερώτηση που του τέθηκε.

Το ζήτημα είναι ότι ύστερα από έναν χρόνο διακυβέρνησης δεν έχει ξεκαθαρίσει ακόμη η πολιτική που θα ακολουθηθεί σε ένα τόσο σοβαρό θέμα.

Και βέβαια, το μέτωπο του ΟΤΕ δεν είναι το μόνο στο οποίο επικρατεί αβεβαιότητα ως προς τις κυβερνητικές προθέσεις. Το ίδιο ισχύει και για τον κλάδο της ενέργειας, το ίδιο φυσικά και για τις τράπεζες! Ενώ δηλαδή ο υπουργός Οικονομικών, κ. Γιώργος Παπακωνσταντίνου, πιέζει εδώ και τόσους μήνες τα πιστωτικά ιδρύματα να συγχωνευτούν, η κυβέρνηση δεν έχει ακόμη αποφασίσει τι θέλει για τις δικές της τράπεζες!

Οι αναλυτές, πάντως, έσπευσαν να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα: Καλές και άγιες, είπαν, οι συγχωνεύσεις, ωστόσο το ζήτημα είναι ποιος θα βάλει τα λεφτά...