Αισθητή σε όλους έχει αρχίσει να γίνεται η έλλειψη full time προέδρου στο χρηματιστήριο. Καλώς ή κακώς, ο πρόεδρος του ΧΑ εξακολουθεί να έχει αρμοδιότητες και ρόλο στην καθημερινή δραστηριότητα της αγοράς.

Κι όμως, ενώ η προθεσμία υποβολής… βιογραφικών για τη θέση του Chief Executive Officer της ΕΧΑΕ έληξε ήδη από τη 19η τρέχοντος, προς το παρόν επικρατεί ”σιγή ιχθύος”, με αποτέλεσμα να κάνουν τον κύκλο της αγοράς εκτιμήσεις και πληροφορίες που εν ολίγοις λένε τα εξής:

- Ότι μάλλον δεν πρόκειται να υπάρξει τοποθέτηση του νέου στελέχους παρά μετά την Ολυμπιάδα.

- Ότι το νέο στέλεχος δεν θα έχει ”προεδρικές” αρμοδιότητες, τις οποίες θα κρατήσει επί της ουσίας ο νυν ”προσωρινός πρόεδρος” του ΧΑ (και κανονικότατος πρόεδρος της ΕΧΑΕ), κ. Ι. Γεωργάνας.

Μόνο που η κατάσταση αυτή φαίνεται να δημιουργεί ήδη παρενέργειες, χαρακτηριστικό παράδειγμα των οποίων αποτελούν και τα καυστικά σχόλια που έκαναν χθες το γύρο της αγοράς σε σχέση με τις ”διακρίσεις” στην εισηγμένη… κλωστοϋφαντουργία.

Διότι, λένε αρκετοί στην αγορά, έκανε εντύπωση η αμεσότητα με την οποία τέθηκε σε επιτήρηση η ΕΛΛΑΤΕΞ ”λόγω ανησυχητικών γεγονότων” (καθώς ανακοίνωσε διακοπή της παραγωγικής της δραστηριότητας και στροφή εφεξής αποκλειστικά στην εμπορική δραστηριότητα).

Ορθώς τέθηκε σε επιτήρηση η ΕΛΛΑΤΕΞ, προσθέτουν.

Από την άλλη πλευρά όμως, επί αρκετό διάστημα υπάρχουν άκρως ”ανησυχητικές” εξελίξεις και δηλώσεις, γύρω από την περίπτωση των Κλωστηρίων Ναούσης, με αποτέλεσμα τεράστιες διακυμάνσεις στην τιμή της μετοχής (όπως και στις άλλες μετοχές του ομίλου Λαναρά), χωρίς όμως να έχει εκδηλωθεί κάποια ενέργεια από την πλευρά των αρμοδίων οργάνων του ΧΑ.

Οι ίδιοι λοιπόν κάνουν λόγο για ”δύο μέτρα και δύο σταθμά” στην αντιμετώπιση των εισηγμένων, ανάλογα με το μέγεθός τους, τα μετοχοδάνεια και το συνολικό exposure των τραπεζών.

Μία πρώτη απάντηση -η οποία όμως είναι μάλλον... ”εύκολη”- είναι ότι στην περίπτωση της ΝΑΟΥΚ δεν υπάρχει εταιρικό ”γεγονός” (π.χ. κάποιο λουκέτο), ενώ η ΕΛΛΑΤΕΞ ανακοίνωσε η ίδια την παύση της παραγωγικής της δραστηριότητας.

Το ερώτημα τελικά είναι αν με τέτοιου είδους διαχωρισμούς μπορεί να διασφαλιστεί το πραγματικό ζητούμενο, που δεν είναι βέβαια άλλο από την ουσιαστική -και όχι την τυπική- προστασία του επενδυτικού κοινού!