Η κυβέρνηση κάνει ό,τι μπορεί για να ρίξει τις τιμές των ενοικίων στα επαγγελματικά ακίνητα, κι αυτό φάνηκε τόσο με τις δημόσιες δηλώσεις στελεχών της όσο και με την κίνησή της να φέρει προς ψήφιση την ουσιαστική κατάργηση των εγγυημένων συμβάσεων.

Όσο και αν η κυβερνητική παρέμβαση είναι «άκομψη» και «χοντροκομμένη» (με ποιο σκεπτικό γίνονται δηλώσεις που θα μπορούσαν να επηρεάζουν την αγορά;), το σκεπτικό είναι απλό: αν τα μαγαζιά και οι επιχειρήσεις γενικότερα δεν καταφέρουν να μειώσουν τη συγκεκριμένη κατηγορία κόστους τους, τότε είτε θα το ρίξουν στις απολύσεις είτε θα κλείσουν…

Ενώ αν -σύμφωνα με την αντίληψη αυτή- τη νύφη πληρώσουν οι ιδιοκτήτες γης, μικρό το κακό. Άλλωστε, τα ακίνητα -σε αντίθεση με τις καταθέσεις και τις επιχειρήσεις- δεν έχουν… πόδια να πάνε σε άλλες χώρες.

Παρ' όλα αυτά, όμως, δεν είναι λίγοι οι ενοικιαστές που τον τελευταίο καιρό βρίσκονται προ απροόπτου καθώς έχουν υπογράψει -προ κρίσης- μακροχρόνια συμβόλαια, όπου το ενοίκιο συνδέεται με τον πληθωρισμό.

Και επειδή ο πληθωρισμός έσπασε το φράγμα του 5%, τους έρχονται κάτι αυξήσεις... άστα να πάνε!

Από την άλλη πλευρά, έντονα είναι τα παράπονα των ιδιοκτητών με την προς ψήφιση διάταξη. Δεν είναι δυνατόν, λένε, να παίρνονται πάντοτε μέτρα σε βάρος των ιδιοκτητών. Γιατί δεν τακτοποιείται στον νέο νόμο και το ζήτημα με όσους ενοικιαστές καθυστερούν να καταβάλουν τα ενοίκιά τους, ρωτούν - δικαιολογημένα, νομίζουμε.