Αν εξαιρέσουμε τα αποτελέσματα των τραπεζών, που σίγουρα δεν άρεσαν ούτε στις διοικήσεις τους, οι κλάδοι οι οποίοι βρέθηκαν στη δυσκολότερη θέση σε σχέση με πέρυσι ήταν οι κατασκευές, οι κλωστές, η υγεία, η πληροφορική και φυσικά το εμπόριο.

Όσο για την πλειονότητα του μεταλλουργικού κλάδου, μπορεί να πέτυχε καλύτερα αποτελέσματα σε σχέση με το προηγούμενο έτος, ωστόσο αυτό δεν οφείλεται στην αυξημένη ζήτηση (μάλλον μειωμένη ήταν), αλλά κυρίως στην άνοδο των τιμών των μετάλλων.

Έτσι, έπειτα από πολύ μεγάλες ζημίες πέρυσι, φέτος «γυρίσαμε» στις χαμηλότερες ζημίες...

Αν συνεκτιμηθούν και τρεις ακόμη παράγοντες, τότε καταλαβαίνει εύκολα κάποιος γιατί τα χειρότερα βρίσκονται περισσότερο μπροστά μας παρά πίσω μας:

- Πρώτα απ’ όλα, γιατί το πρώτο φετινό τρίμηνο συγκρίνεται με ένα περυσινό τρίμηνο βαθιάς ύφεσης, όπου μάλιστα σε πολλούς κλάδους οι επιχειρήσεις είχαν ξεκινήσει την τακτική του destocking, ρίχνοντας ακόμη περισσότερο τη ζήτηση.

- Δεύτερον, επειδή το πρώτο φετινό τρίμηνο (σε αντίθεση με το αντίστοιχο του 2009) στηρίχτηκε από τις εποχικές πωλήσεις του Πάσχα.

- Και τρίτον, γιατί τα σκληρά οικονομικά μέτρα άρχισαν να πλήττουν τις τσέπες των καταναλωτών από τον Απρίλιο και μετά.