Αφού αναδείξαμε τις φαιδρές αλλά και τις σοβαρές πτυχές της… ”κολοκυθιάς” που έχει παιχθεί εδώ και τρεις περίπου μήνες με τους εν δυνάμει υποψήφιους αντικαταστάτες του κ. Αλεξάκη, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι, χωρίς να επηρεαστεί από τη φημολογία (που στην αρχή ήταν και εξαιρετικά έντονη με πρωτοσέλιδα δημοσιεύματα συνοδευόμενα από… φωτογραφίες), συνεχίζει να ασκεί πλήρως τα καθήκοντά του.

Παρεμβαίνει δε ”δυναμικά” όπου χρειάζεται, όπως έγινε πρόσφατα στην περίπτωση της Ευρωπαϊκής Τεχνικής και συνεργαζόμενος αρμονικά (εξ όσων γνωρίζουμε τουλάχιστον) με την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, το αρμόδιο υπουργείο και τους λοιπούς φορείς της αγοράς.

Κι αυτό, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, είναι προς τιμήν του, καθώς σε άλλες περιπτώσεις παρατηρείται το φαινόμενο κάποιοι να μην κάνουν… τίποτα πέραν του να περιμένουν εναγωνίως τα όποια ”μαντάτα”.

Περιττό δε να θυμίσουμε ότι στη φάση που βρίσκεται η αγορά, ούτε για πειραματισμούς προσφέρεται ούτε για αναβολές στη λήψη αποφάσεων, οι οποίες έτσι κι αλλιώς απαιτούν έντονες διαβουλεύσεις μεταξύ των συντελεστών.

Τόσο στην περίπτωση της ΕΧΑΕ όσο και στην περίπτωση του Χ.Α. το χρονόμετρο δουλεύει.

Ενας πραγματικός καταιγισμός οδηγιών εκ μέρους της Ε.Ε., οι οποίες αλλάζουν τη μορφή των αγορών, αλλά και του ανταγωνισμού μεταξύ χρηματιστών και... χρηματιστηρίων για την ”πίτα” των συναλλαγών, μετατρέπει το τοπίο που γνωρίζαμε ως τώρα.

Κι αν δεν προσαρμοστούμε έγκαιρα, το τρένο δεν θα χαθεί απλώς. Θα μας... πατήσει!