Short selling: Η δεισιδαιμονία και ο εξορκισμός

Ωσάν… δαιμονισμένοι προσπαθούν κάποιοι να πείσουν την κοινή γνώμη ότι το short selling είναι υπεύθυνο για την εκάστοτε πίεση της αγοράς ή και συγκεκριμένων μετοχών και πρέπει να…εξορκιστεί διά της απαγόρευσης.

Ευτυχώς για όλους, το αφτί των Αρχών δεν φαίνεται να ιδρώνει.

Και λέμε "για όλους" διότι ΚΑΝΕΝΑΣ δεν θα ωφεληθεί αν το Χ.Α. σταματήσει να είναι ανεπτυγμένη αγορά και αυτό αναπόφευκτα θα συμβεί αν εμείς μονομερώς καταργήσουμε τις ανοιχτές πωλήσεις.

Οι Αρχές, σημειωτέον, δεν ιδρώνουν από την πίεση, όχι μόνο επειδή τα στοιχεία δείχνουν ότι το short selling, όταν γίνεται με συγκεκριμένους όρους, δεν βλάπτει αφ' εαυτού την αγορά (σ.σ.: η απαγόρευσή του δεν εμπόδισε τις αγορές να γράψουν πολύ μεγάλα ποσοστά πτώσης στην πρόσφατη κρίση), αλλά και διότι είναι θέμα -σύντομου- χρόνου να υιοθετηθούν από τις ευρωπαϊκές αγορές συγκεκριμένες οδηγίες που θα ρυθμίζουν μια και καλή την εφαρμογή του.

Αυτό που χρειάζεται δεν είναι η κατάργηση των ανοιχτών πωλήσεων αλλά η εύρεση κάποιων ορίων για να μη γίνεται κατάχρηση σε συγκεκριμένες μετοχές ή και σε συγκεκριμένες αγορές συνολικά όταν αυτές είναι ρηχές, όπως η δική μας. Κι αυτού του είδους τα μέτρα φαίνεται πως είναι… καθ' οδόν.

Υ.Γ.: Κατά τα λοιπά, αποστομωτική ήταν και η χθεσινή "ατάκα" Καπράλου που σύγκρινε το short selling με το margin λέγοντας ότι και με τον δανεισμό χρημάτων ασκείται κερδοσκοπία από κάποιον που δεν έχει τα λεφτά, όπως με τις ανοιχτές πωλήσεις ασκείται κερδοσκοπία από κάποιον που δεν έχει τα "χαρτιά".

Μόνο που με το margin διευκολύνεται το… φούσκωμα των τιμών το οποίο ορισμένοι θεωρούν… καλή κερδοσκοπία, ενώ το short selling είναι… κακή κερδοσκοπία.