Πέρυσι τέτοια εποχή γράφαμε για το πόσες εισηγμένες επιδίωκαν να ρευστοποιήσουν τα μη λειτουργικά τους ακίνητα, προκειμένου να αντλήσουν κεφάλαια και να τα διαθέσουν για την ανάπτυξη της βασικής τους δραστηριότητας (core business).

Σήμερα, έναν χρόνο μετά, έχει αρχίσει να παρατηρείται το φαινόμενο που θέλει οι βασικοί μέτοχοι των εταιριών -γνωρίζοντας τις μεγάλες δυσκολίες και τη χαμηλή εμπορευσιμότητα που επικρατεί στη συγκεκριμένη αγορά- να δηλώνουν οι ίδιοι υποψήφιοι αγοραστές των ακινήτων των εταιριών τους αν δεν βρεθούν άλλοι αγοραστές!

Στην περίπτωση της Shelman, για παράδειγμα, που 'διψάει" για μετρητά, ο κ. Παναγιώτης Ηλιάδης είναι διατεθειμένος να αγοράσει το ακίνητο της εταιρίας επί της οδού Βουκουρεστίου έναντι ποσού που υπερβαίνει το 1 εκατ. ευρώ σε περίπτωση που δεν βρεθεί αγοραστής από την αγορά.

Στην πώληση κάποιων γραφείων της, επί της οδού Πραξιτέλους, είναι διατεθειμένη να προχωρήσει και η Profile και αν δεν υπάρξει αγοραστής μέχρι το τέλος του έτους τα γραφεία θα καταλήξουν στον έλεγχο του βασικού μετόχου της εισηγμένης κ. Χαράλαμπου Στασινόπουλου.

Και στις δύο παραπάνω περιπτώσεις, βέβαια, τα τιμήματα στα οποία θα αγοράσουν οι βασικοί μέτοχοι θα είναι τουλάχιστον ίσα με τις αποτιμήσεις των εκτιμητών για τα συγκεκριμένα ακίνητα...

Το πρώτο ζήτημα βέβαια δεν είναι τόσο οι κινήσεις αυτές καθεαυτές αλλά το ουσιαστικό πάγωμα που επικρατεί στην αγορά ακινήτων. Ενδεικτική η αναφορά του προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου της Rilken κ. Κων. Φαλτσέτα ότι για το μη χρησιμοποιούμενο ακίνητο της Κηφισιάς δεν έχει υπάρξει ούτε μία πρόταση, παρότι έχει βγει προς πώληση εδώ και περίπου δύο χρόνια... Το ευχάριστο βέβαια για την εισηγμένη είναι ότι δεν έχει κανέναν λόγο να βιάζεται (μηδενικός τραπεζικός δανεισμός, κάποια εκατ. ευρώ στο ταμείο).