Εν τέλει, τα ερωτήματα παραμένουν και η μη-απάντηση της Εμπορικής, δεν μπορεί παρά να έχει συνέχεια.

Εάν η διοίκησή της αισθάνεται ότι πρέπει να τηρήσει το απόρρητο, θα πρέπει να ζητήσει, επίσημα και δημόσια, εξαίρεση από τις συνήθεις διαδικασίες, να επικαλεστεί δηλαδή σχετικά άρθρα του υφιστάμενου νομικού πλαισίου (Π.Δ. 350) και εν συνεχεία να αναμείνει στην σχετική απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του ΧΑ.

Αυτό προβλέπει το θεσμικό πλαίσιο, άρα αυτό πρέπει να γίνει. Ώστε να έχουν και τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου του ΧΑ, ξεκάθαρα την ευθύνη να αποφασίσουν πώς θα χειριστούν το θέμα.

Θα ζητήσουν έστω κάποιες ”δεσμεύσεις” από τη πλευρά της Εμπορικής ώστε να ξέρει και το επενδυτικό κοινό αν πρέπει να φοβάται κάτι; Ή θα καταπιούν το θέμα… αμάσητο.

ΥΓ: Επειδή ήδη ακούγεται ότι ακόμη κι αν δώσει πίσω τα λεφτά που πήρε ο όμιλος της Εμπορικής, το 2000, ”δεν τρέχει και τίποτα”, αφού τα… ”τζιράρισε” τόσα χρόνια, (οπότε, λέει, θα έχουν χάσει οι γάλλοι τους…τόκους) να τονίσουμε κάτι για όσους μας έχουν για…αδαείς.

Το θέμα δεν είναι αν η συμφωνία θα εξελιχθεί σε ένα καλό (;)… δάνειο με ενέχυρο μετοχές ή όχι. Το θέμα είναι ότι το επενδυτικό κοινό δεν ήξερε (και εξακολουθεί) ότι υπήρχε θέμα επιστροφής χρημάτων με οποιοδήποτε τρόπο και σε οποιοδήποτε διάστημα. Ούτε κάτι τέτοιο έχει ληφθεί υπ όψιν ως ενδεχόμενο σε οποιεσδήποτε χρηματιστηριακές αναλύσεις, ελληνικών ή ξένων οίκων.

Να μην μπερδεύουμε λοιπόν τα μήλα με τα… πορτοκάλια