Πρωτοφανή πρακτική για τα ελληνικά δεδομένα (όσο τουλάχιστον θυμάται ο ”Χαμαιλέων” και οι συνεργάτες του) συνιστά η άρνηση της Εμπορικής Τράπεζας να απαντήσει στα ερωτήματα του Χ.Α., επικαλούμενη διεθνείς πρακτικές και επιχειρηματικές ”συμφωνίες εμπιστευτικότητας”.

Βεβαίως, η απάντηση αυτή έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις διαρροές και τις δηλώσεις που έγιναν την αμέσως προηγούμενη ημέρα σε εφημερίδες. Ας το προσπεράσουμε όμως αυτό, δεχόμενοι ότι επρόκειτο περί λάθους λόγω βεβιασμένων κινήσεων.

Ούτε θα εξετάσουμε τις γενικότερες προεκτάσεις της υπόθεσης, με δεδομένο ότι το 2000 (αλλά και τώρα) η Εμπορική ήταν (και είναι) ουσιαστικά προέκταση του δημόσιου τομέα, όπου οι όποιες αποφάσεις έχουν σαφείς πολιτικές διαστάσεις.

Το μείζον θέμα, για την ώρα, είναι αλλού. Τι θα ακολουθήσει από εδώ και πέρα, καθώς τα σοβαρότατα ερωτήματα παραμένουν και η απάντηση της Εμπορικής εμφανίζεται να δημιουργεί αδιέξοδο;