Θα μου συγχωρέσετε σήμερα που ως… Χαμαιλέων ξεστρατίζω στα μονοπάτια της πολιτικής.



Τελικώς το ΠΑΣΟΚ είναι ένα... (νεο)φιλελεύθερο κόμμα, που θέλει λιγότερο κράτος, λιγότερους φόρους και πολλά άλλα, τα οποία μας είπε ο κ. Πάγκαλος με απόλυτη ψυχραιμία, καλώντας και τον κ. Αβραμόπουλο που βρισκόταν στο διπλανό παράθυρο να συμμετάσχει στο ίδιο κόμμα.

Ίσως έχοντας ξεχάσει ότι προ καιρού τον αποκαλούσε ”Ο κ. Τίποτα”.

Η συνήθεια του κ. Πάγκαλου να εφαρμόζει τη λαϊκή ρήση ”είπα, ξείπα, χέζω την παρόλα μου” είναι όμως γνωστή κι από τις απόψεις που είχε παλιότερα εκφράσει για τον ίδιο τον κ. Γιώργο Παπανδρέου, τον οποίο τώρα ένθερμα υποστηρίζει.

Δεν είναι αυτό το ζητούμενο.

Το ζητούμενο είναι να εξακριβώσουμε αν μέσω των ”μεταγραφών” ζούμε την απενοχοποίηση της ελληνικής πολιτικής ζωής από ξεπερασμένα στερεότυπα διλήμματα του τύπου αριστερός - δεξιός και συντηρητικός - προοδευτικός, προς όφελος νέων ιδεολογικών κατευθύνσεων.

Ή αν απλώς ζούμε την αποθέωση του ”βολέματος” κάποιων πολιτικών με καθαρά καιροσκοπικά κριτήρια, αλλά και την αποστέρηση των μεγάλων κομματικών σχηματισμών, πρωτοστατούντος βεβαίως του ΠΑΣΟΚ, από οιονδήποτε ιδεολογικό μανδύα, προς άγραν ολίγων περισσότερων ψήφων.

Και λέω πρωτοστατούντος του ΠΑΣΟΚ, διότι ο κ. Παπαθεμελής ήταν ανέκαθεν… ”εθνοθρησκοσυντηρητικός”. Απλώς ο ίδιος δεν το… ήξερε. ”Χάρη” του κάνει η Ν.Δ., μάλλον πιο προς τα... πέρα έπρεπε να πάει!

Οπότε μπορούμε να μιλήσουμε στην πράξη για πλήρη απογύμνωση του στόχου, δηλαδή της άσκησης της ”εξουσίας” πάση θυσία.

Πίσω έχει όμως η… αχλάδα την ουρά. Μετά από ένα χρόνο έρχεται η εκλογή προέδρου, η οποία μπορεί κάλλιστα να μπλοκαριστεί από 120+1 βουλευτές. Και τότε θα δούμε (ανάλογα και με το εκλογικό αποτέλεσμα) πόσο θα τρέμει το… φυλλοκάρδι των κραταιών ”παρατάξεων” για τη θέση που θα κρατήσουν Παπαθεμελήδες, Μάνοι, Ανδριανόπουλοι, Ανδρουλάκηδες και λοιποί… ανεμοδούρες της πολιτικής.

Με τις... υγείες μας.