Η αντίδραση ορισμένων κύκλων στην κατάσταση εκτάκτου ανάγκης που επικρατεί τις τελευταίες ημέρες στον κατασκευαστικό κλάδο έφτασε τα όρια της… μπουρδολογίας, προκειμένου να συμμαζευτούν τα… ασυμμάζευτα.

Όσοι επικαλούνται διαφόρων ειδών φαντάσματα και συνωμοσίες, μάλλον επηρεάζονται από τον απαράδεκτο ομολογουμένως πανικό εκείνων που έσπευσαν να πωλήσουν αδιακρίτως μετοχές του κλάδου.

Σίγουρα όλες οι κατασκευαστικές εταιρίες δεν είναι ίδιες. Σίγουρα κάποιοι μεγάλοι παίκτες εκμεταλλεύονται τα όσα συμβαίνουν για να εξασκήσουν υποτιμητική κερδοσκοπία. Έτσι είναι οι αγορές.

Από την άλλη πλευρά, είναι γεγονός ότι στον κλάδο ελλοχεύουν σημαντικότατα προβλήματα που ΔΕΝ αφορούν 3-4 εταιρίες και μόνον.

Μια ματιά σε υποχρεώσεις και τζίρους ανά εταιρία αρκεί για να φανεί ότι υπάρχει πρόβλημα ρευστότητας σε αρκετές περιπτώσεις, το οποίο κάλλιστα μπορεί να οξυνθεί το προσεχές διάστημα, είτε εντός του τρέχοντος έτους είτε στο επόμενο.

Ομοίως όσοι γνωρίζουν τον κλάδο γνωρίζουν πολύ καλά και τα προβλήματα ελέγχου που υπάρχουν στις λογιστικές καταστάσεις των τεχνικών εταιριών, όπως γνωρίζουν επίσης ότι η στάση των τραπεζών σταδιακά σκληραίνει.

Ακόμη περισσότερο, οι παροικούντες τη χρηματιστηριακή Ιερουσαλήμ γνωρίζουν ότι σε ορισμένες περιπτώσεις η αγορά επηρεάζεται και από τις πληροφορίες για τις προσωπικές υποχρεώσεις ορισμένων μεγαλομετόχων του κλάδου (κι άλλων κλάδων για να εξηγούμεθα), με δεδομένο ότι ”ο κύκλος είναι μικρός κι όλα μαθαίνονται”.

Ας αφήσουμε λοιπόν τις… μπουρδολογίες και τις θεωρίες συνωμοσίας κι ας περάσουμε στο διά ταύτα. Μεγάλο μέρος του κλάδου όχι απλώς δεν έχει ενισχυθεί από τον πακτωλό έργων των τελευταίων ετών, αλλά εμφανίζεται να είναι σε δυσχερέστερη θέση.

Κι αυτό από μόνο του λέει πολλά για το πού και πώς κατευθύνθηκαν τα έργα, αλλά και για το αν λειτουργεί ο ανταγωνισμός, ακόμη και μετά τις ”συγχωνεύσεις” που υποτίθεται ότι θα αύξαναν την αποτελεσματικότητα.