Πολύς λόγος έγινε τελευταία , για μία εισέτι φορά, περί των πιθανοτήτων ”συνένωσης” μεταξύ μεγάλων ελληνικών τραπεζών.

Το ωραίο είναι ότι τα σενάρια αυτά σε ορισμένες περιπτώσεις πλαισιώνονται από υποθετικές ”λεπτομέρειες” και ”συζητήσεις”, χωρίς στην πράξη να υπάρχει κάτι ”χειροπιαστό”

Τα σενάρια περί συγχωνεύσεων στην κορυφή του τραπεζικού μας συστήματος αποτελούν προς ώρας ”ευσεβείς πόθους” οι οποίοι με τη σειρά τους προκύπτουν από λογικές σκέψεις για το μέλλον.

Αλλού θα πρέπει να αναζητηθεί η αιτία για την άνοδο των τιμών στις τραπεζικές μετοχές. Πέραν των άλλων παραγόντων (προβλέψεις για σημαντική αύξηση κερδών και το 2004, σημασία στο οικονομικό μας σύστημα, κεκτημένη ταχύτητα κ.λ.π.), αναζητήσατε τις… τιτλοποιήσεις.

Πέραν της Εθνικής που αναμένεται μέχρι το τέλος Μαρτίου να έχει ολοκληρώσει τις διαδικασίες για την τιτλοποίηση των ακινήτων της, με σημαντικά οφέλη, ανάλογες κινήσεις, όχι μόνον σε ακίνητα αλλά και στο δανειακό χαρτοφυλάκιο τους, εκτιμάται ότι θα γίνουν κι από άλλες τράπεζες, με πρώτη πιθανότατα την Alpha Bank.

Εν μέρει για να αντιμετωπιστεί η στασιμότητα των καταθέσεων ( που αποτελούν τη φτηνότερη πηγή χρημάτων για τις τράπεζες) κι εν μέρει για να εξασφαλισθούν νέα (μη δανειακά με την καθαρή έννοια της λέξης) κεφάλαια τα οποία μπορούν να χρηματοδοτήσουν τους υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης που επιδιώκουν οι τράπεζες.