Αυτή την εβδομάδα θα καταθέσουν σύμφωνα με πληροφορίες την πρότασή τους για την τύχη της Ελληνικές Ιχθυοκαλλιέργειες οι μεγάλοι του κλάδου Νηρεύς, Σελόντα και Δίας.

Κανείς από τους τρεις δεν ενδιαφέρεται αλλά ούτε μπορεί και να αναλάβει τον ρόλο του στρατηγικού επενδυτή της ΕΛΙΧΘ.

Αντίθετα και οι τρεις -άλλοι περισσότερο και άλλοι λιγότερο- ενδιαφέρονται να είναι στρατηγικοί συνεργάτες στην προσπάθεια διάσωσης της εταιρίας.

Σε αυτό το πνεύμα θα κινηθεί και η πρότασή τους προς τις τράπεζες και τους υπόλοιπους προμηθευτές. Και λογικά θα στηρίζεται σε ρύθμιση -μακροχρόνιου ορίζοντα- και κεφαλαιοποίηση χρεών.

Τι προϋποθέτει η αποδοχή μιας τέτοιας πρότασης; Ότι οι τράπεζες θα επιλέξουν να πάρουν το στοίχημα να γίνουν μέτοχοι της εταιρίας -σε μεγάλο ποσοστό, πιθανότατα- και όχι να πάρουν τη ζημία που τους αναλογεί τώρα.

Τα πρώτα δείγματα από το νέο περιβάλλον είναι θετικά. Η τιμή της τσιπούρας ανέβηκε κατά 60 - 70 λεπτά, ενώ Νηρεύς, Σελόντα και Δίας βάζουν μικρές πλάτες χαρίζοντας άμεση ρευστότητα στην εταιρία με ενέχυρο τις απαιτήσεις της από εξαγωγές.

Και όλα αυτά τη στιγμή η Δίας έχει μηδαμινή -καθαρή- απαίτηση από την ΕΛΙΧΘ (8 χιλ. ευρώ), ενώ και της Νηρεύς δεν ξεπερνά τις 500 χιλιάδες.

Η ευκαιρία να πάρει ανάσα η τιμή της τσιπούρας από μια ορθότερη διαχείριση της παραγωγής αποτελεί όπως όλα δείχνουν το βασικό κίνητρο ενασχόλησης των μεγάλων του κλάδου με την τύχη της ΕΛΙΧΘ.

Κάτι σαν Ιερή Συμμαχία μήπως και βρει η αγορά ένα αξιοπρεπές status quo. Μένει να πειστούν και οι τράπεζες.