Αυτή τη σκυτάλη ποιος θα την πάρει;

Παρά την ευφορία που δημιουργείται στο Χ.Α. από την αξιοσημείωτη ανοδική αντίδραση του Γενικού Δείκτη, ο πονοκέφαλος των μεγάλων αγοραστών του Οκτωβρίου παραμένει το πού θα παραδώσουν τη σκυτάλη.

Και αυτό γιατί οι αγορές των ξένων περιορίζονται ή σε δεικτοβαρείς τίτλους -και εκεί σπανίζουν- ή σε μικρές και με χαρακτήρα trading. Αγορές που ρολάρουν από τίτλους που "έτρεξαν" στους υστερήσαντες.

Προς το παρόν, οι τιμές, απουσία ικανής προσφοράς, τραβήχθηκαν εύκολα προς τα πάνω.

Άλλωστε, για τις περισσότερες εταιρίες της μεσαίας και της μικρής κεφαλαιοποίησης η πτώση από τα επίπεδα των 2.700 μονάδων του Γενικού Δείκτη ως τις 1.626 μονάδες συντελέστηκε χωρίς αξιοσημείωτους όγκους.

Ουσιαστική αντίσταση στην άνοδο δεν υπάρχει. Ιδιαίτερα για τις περιπτώσεις των εισηγμένων όπου οι ξένοι πουλάνε και τις τελευταίες θέσεις τους.

Ωραία είναι όλα αυτά. Αλλά διαβάζονται και ανάποδα. Σε αυτές τις εταιρίες οι ξένοι θα κάνουν καιρό να ξανάρθουν. Θα πρέπει η Ελλάδα και η ΝΑ. Ευρώπη να ξαναγίνουν αγαπημένη γωνιά για επενδύσεις.

Ακόμη χειρότερα, για να ξαναδούν οι ξένοι τις μετοχές της μικρομεσαίας κεφαλαιοποίησης θα πρέπει να υπάρξει πυρετός στο κυνήγι των αποδόσεων. Και μέχρι στιγμής κάτι τέτοιο δεν είναι καν πιθανά ορατό.

Μέχρι τότε θα αναζητούν στους περισσότερους τίτλους της μικρομεσαίας κεφαλαιοποίησης αγοραστές με το... δίκανο.

Τώρα αναζητούνται για να δοθεί κάπου η σκυτάλη.

Σε μερικούς μήνες, για να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις ώστε να προχωρήσουν αυξήσεις και να τρέξουν επενδυτικά πλάνα.

Η αποχώρηση των ξένων και η αδυναμία αναπλήρωσής τους θα αποτελέσουν την "αχίλλειο πτέρνα" του Χ.Α. για τους επόμενους μήνες ίσως και τα επόμενα χρόνια. Και αυτό είναι το σοβαρότερο από όλα.