Είναι πια προφανές ότι με την υπόθεση Proton έχουμε ένα τρανό παράδειγμα αυτορρύθμισης του τραπεζικού συστήματος... «αλά γκρέκα».

Ήτοι, με πλήρη αδιαφάνεια, χωρίς καμία απολύτως μέριμνα για την ενημέρωση των λοιπών μετόχων μιας εισηγμένης εταιρίας - και με ενέργειες των insiders που όχι απλώς είναι μέτοχοι της Proton αλλά και διοικούντες.

Σύμφωνα με τις χθεσινές πληροφορίες, το deal (ξανα)έκλεισε. Το πρόβλημα μπήκε κάτω από το χαλί, μέσω της εξαγοράς ποσοστού της Proton από την Πειραιώς, έναντι τιμήματος που φαντάζει απίστευτο σε σχέση με το τίμημα που οι ίδιοι μέτοχοι πλήρωσαν για να αγοράσουν πολλά εκατομμύρια μετοχές, πριν από έναν περίπου μήνα.

Και σαν να μην έφτανε αυτό, η χθεσινή συμφωνία φέρεται να είναι χειρότερη (για τους μετόχους της Proton) από αυτήν που είχαν κλείσει προ ολίγου καιρού, πάλι με την Πειραιώς - και η οποία αναιρέθηκε λίγες μέρες αργότερα, εν όψει συμμετοχής της Proton στο περιβόητο πλέον πακέτο της κρατικής στήριξης.

Το πακέτο είναι μεν στον δρόμο, με τη μία μορφή ή την άλλη, αλλά η Proton πέρασε τελικά στον πρόθυμο (;) αγοραστή της, με πολύ χειρότερο τίμημα!

Το... γιατί βέβαια συνέβησαν όλα αυτά ουδείς το γνωρίζει εκτός των πρωταγωνιστών της ιστορίας.

Το αποτέλεσμα όμως αντικατοπτρίστηκε προσφάτως και στις διακυμάνσεις της τιμής της μετοχής.

Και τι έγινε; Υπήρξε κάποια επίσημη ανακοίνωση, που να λέει κάτι ουσιαστικό ώστε να καταλάβουν οι (λοιποί) μέτοχοι τι γίνεται;

Κατανοούμε την προσπάθεια να διατηρηθεί η σταθερότητα του συστήματος, όχι όμως και με αυτόν τον απόλυτα αδιαφανή τρόπο.

Τι ρόλο έχει παίξει λοιπόν η Τράπεζα της Ελλάδος; Διότι είναι βέβαιο ότι ούτε η πρώτη πώληση, ούτε και το πρόσκαιρο διαζύγιο, ούτε ο χθεσινός γάμος θα συνέβαιναν χωρίς την ευλογία της. 

Πώς γίνεται και οι πρόθυμοι αγοραστές του Σεπτεμβρίου έγιναν πωλητές τον Οκτώβριο και με τρόπο που θυμίζει τη φράση «με το πιστόλι στον κρόταφο»;

Η «ομερτά» αυτή σίγουρα βολεύει κάποιους.
 
Σίγουρα όμως δεν «βολεύει» την αξιοπιστία της αγοράς μας. Και σίγουρα δεν βολεύει καθόλου όλους όσοι έχασαν λεφτά επενδύοντας στη συγκεκριμένη τράπεζα.

Όλοι αυτοί δικαιούνται να μάθουν τι έχει συμβεί, ακριβώς όπως θα το μάθαιναν σε οποιαδήποτε άλλη πολιτισμένη -και… ανεπτυγμένη- αγορά του εξωτερικού.