Τι να σου κάνουν και οι αναλυτές με τις τιμές-στόχους τους; Όταν βλέπουν τις τρέχουσες τιμές να υποχωρούν κατά 20% ή και κατά 40% μέσα σε διάστημα 1 - 2 μηνών, δεν μπορούν να αφήσουν τις τιμές-στόχους σταθερές! Πρέπει να τις μειώσουν...

Πολλοί εξ αυτών αρχικά αύξησαν το WACC (μέσο σταθμισμένο κόστος κεφαλαίου), δηλαδή ουσιαστικά τον κίνδυνο, προκειμένου να απεικονίσουν την έντονη αβεβαιότητα που επικρατούσε και επικρατεί ακόμα στην αγορά.

Στη συνέχεια, αμφισβήτησαν -και συνεχίζουν να το κάνουν- σε μεγάλο βαθμό τα business plans των εισηγμένων εταιριών, λόγω της μειωμένης ζήτησης που επικρατεί σε πολλούς κλάδους εξαιτίας της ανόδου του κόστους του χρήματος κ.λπ.

Ούτε, όμως, και με αυτόν τον τρόπο υπήρξε λύση, καθώς η μία πτώση στο ταμπλό διαδέχεται την άλλη και η διαφορά μεταξύ spot τιμών και τιμών-στόχων πολλές φορές φτάνει σε επίπεδα τα οποία αυτή την περίοδο απλώς φέρνουν... χαμόγελα ειρωνείας στους αναγνώστες.

Το πρόβλημα για τους αναλυτές είναι ότι προσπαθούν, με βάση τα θεμελιώδη δεδομένα και τους χρηματιστηριακούς δείκτες, να ερμηνεύσουν το ταμπλό, σε μια περίοδο κατά την οποία επικρατούν έντονος φόβος και συχνά πανικός.

Κι εκεί που αρχίζει ο φόβος, η οικονομική (και η χρηματιστηριακή) λογική σταματά.