Μπορεί να μας έχει στεναχωρήσει σε ορισμένα "εκσυγχρονιστικά" μικροπράγματα (όπως η απαγόρευση του καπνίσματος σε όλο το νέο κτίριο του Χ.Α. - για το καλό όλων μας βεβαίως, αλλά οι φανατικοί καπνιστές υποφέρουν), όμως αυτά τα χρόνια ο Σπύρος Καπράλος απέδειξε ότι είναι "ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση" για το χρηματιστήριο.

Στις μέρες του η αγορά μας άλλαξε πρόσωπο σε θέματα ουσίας αλλά και εντυπώσεων, αφού ο άνθρωπος ξέρει από αγορά, ξέρει κι από δημόσιες σχέσεις, έχει και αυτό που λέμε "τσαγανό". Και κάνει ό,τι μπορεί για τη "μετοχική ιδέα" στην Ελλάδα.

Το απέδειξε αυτό, για μία ακόμη φορά, επισημαίνοντας με χθεσινές δηλώσεις του σχεδόν όλα τα τρωτά (πέντε στο σύνολο και σημαντικά) του τρόπου φορολόγησης της υπεραξίας που προωθεί η Νέα Δημοκρατία.

Πράγματα προφανή, τουλάχιστον για τους γνώστες της αγοράς, πλην όμως πράγματα που φαίνεται ότι η κυβέρνηση δεν τα (και τον) ρώτησε πριν προχωρήσει στις ρυθμίσεις, ή ρώτησε μεν αλλά μετά… έκανε του κεφαλιού της.

Τι "ξέχασε" λοιπόν η κυβέρνηση, και ο αρμόδιος υπουργός Οικονομίας, ο γνωστός Γιώργος Αλογοσκούφης (άραγε το πώς θα τα πάει στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση δεν το σκέφτηκε, ή θα πάει για.... Επικρατείας;), κινούμενη εκτός λογικής, πιθανώς εκτός του Συντάγματος - και σίγουρα εκτός του κυβερνητικού προγράμματος που η ίδια είχε εκπονήσει;

Πρώτον, ότι δεν μπορείς να φορολογείς το κέρδος από τις μετοχές και να θεωρείς ότι οι ζημίες από μετοχές ΔΕΝ συμψηφίζονται. Στοιχειώδες είναι. Οι ζημίες πρέπει να αφαιρούνται απο τα κέρδη μιας χρονιάς.

Δεύτερον, ότι σε αυτή την έρημη τη χώρα πρέπει να υπάρχει κίνητρο διακράτησης μπας και αποκτήσουμε λίγο πιο μακροπρόθεσμους επενδυτές. Η κυβέρνηση όμως… σκασίλα της. Γι' αυτό και δεν έχει προβλέψει ούτε μείωση του φόρου ούτε... τίποτα για όσους διακρατούν τις μετοχές τους.

Τρίτον, ότι θα πρέπει και εδώ να υπάρχει ένα όριο, ήτοι όταν η υπεραξία δεν ξεπερνά ένα ποσό να μη φορολογείται. Κι εδώ όμως... σκασίλα της κυβέρνησης. Λεφτά να πάρει, κι ας είναι και πενταροδεκάρες από φουκαράδες που παίζουν μικροποσά στη Σοφοκλέους.

Και τα άλλα δύο που προτείνει ο Καπράλος λογικά είναι (αποφυγή διπλής φορολογίας και απόδοση του φόρου μία φορά τον χρόνο), αλλά τα μεγάλα κεφάλια του υπουργείου ούτε αυτά τα σκέφτηκαν.

Μπράβο, λοιπόν, στον πρόεδρο του Χ.Α. που πήρε θέση!

Το ερώτημα είναι αν έστω και την τελευταία στιγμή θα βάλει μυαλό η κυβέρνηση ή θα προσθέσει μερικές ακόμη αδικίες στο εξαιρετικά άδικο φορολογικό μας σύστημα.

Κι αν θα καταλάβει επιτέλους ότι πρέπει να ενθαρρύνει τη συμμετοχή όσο το δυνατόν περισσότερου κόσμου στη λεγόμενη "μετοχική ιδέα", και στον λαϊκό καπιταλισμό, αντί να την αποθαρρύνει συστηματικά.

Υ.Γ.: Αργά χθες ο κ. Αλογοσκούφης έκανε αλλαγές στα φορομέτρα του και δέχτηκε (μεγάλη η χάρη του) τον συμψηφισμό ζημιών από μετοχές. Μόνο που αντί -όπως θα ήταν το ορθό- να υπολογίζεται ο φόρος άπαξ του έτους και να γίνεται με τη μία η αφαίρεση των ζημιών, οι φόροι θα πληρώνονται κάθε τρίμηνο και οι ζημίες θα αφαιρούνται ένα τρίμηνο μετά το κλείσιμο του  έτους. Να τζιράρει λιγάκι το Δημόσιο το χρήμα μας...


Υ.Γ.: Αυτά όμως, θα μου πείτε, είναι ψιλά γράμματα για τους κυρίαρχους του πολιτικού συστήματός μας. Σημασία έχει να βρουν κανένα καλό... ακίνητο, να πάρουν δάνειο από μια "πρόθυμη" τράπεζα και μετά να της το... νοικιάσουν για να πληρώνουν άκοπα και τις δόσεις του δανείου.

Παράνομο είναι; Όοοοχι!

Και γίνεσαι κι εύκολα πλούσιος.

Σιγά λοιπόν μην κάτσεις να ασχοληθείς με το αν είναι δίκαια τα φορολογικά. Εσύ ως πολιτικός θα βρεις την άκρη με κάποια offshore. Τους άλλους μία φόρα την τετραετία τους χρειάζεσαι, εκτός κι αν έχεις κάνει καλή μπάζα οπότε... ούτε τότε τους χρειάζεσαι!