IDEAL: Μεγάλη άνοδο σημείωσαν τα περσινά pro forma οικονομικά αποτελέσματα της Ideal, καθώς παρατηρήθηκε αύξηση των εσόδων κατά 40%, του EBITDA κατά 50% και καθαρών κερδών κατά 48%.
Με μια τρέχουσα χρηματιστηριακή αποτίμηση κοντά στα 156 εκατ. ευρώ και με μια καθαρή κερδοφορία στα 14,9 εκατ. ευρώ, προκύπτει ένας δείκτης P/E πολύ κοντά στο δέκα και αυτό για έναν όμιλο, υπό τον Λάμπρο Παπακωνσταντίνου (φωτ.), με ισχυρό growth, άριστη ρευστότητα (καθαρό χρέος προς EBITDA στο 0,66) και με απόδοση χρηματικών διανομών (0,20 ευρώ ανά μετοχή, αφορολόγητο) κοντά στο 5%.
Με ενδιαφέρον αναμένονται οι επόμενες κινήσεις εξαγορών…
ΚΕΦΑΛΑΙΑΓΟΡΑ: Με ανάμικτα συναισθήματα φαίνεται πως υποδέχτηκαν το Στρατηγικό Σχέδιο για την ανάπτυξη της ελληνικής κεφαλαιαγοράς τα στελέχη της εγχώριας χρηματιστηριακής κοινότητας, σύμφωνα με το ρεπορτάζ της στήλης.
Το θετικό στοιχείο που αναγνωρίζουν όλοι είναι πως για πρώτη φορά η χώρα διαθέτει στρατηγικό σχέδιο για την κεφαλαιαγορά της, καθώς κατά το παρελθόν -όπως αναφέρθηκε- «δεν ξέραμε πού πατούσαμε και πού πηγαίναμε». Έστω και αν «μπήκε στο συρτάρι» το εγχείρημα της «Επιτροπής Ζαββού», το οποίο ξεκίνησε στις αρχές του 2020, δηλαδή από την ίδια κυβέρνηση.
Επίσης, μπορεί το Στρατηγικό Σχέδιο να ανακοινώνεται λίγο πριν την έναρξη της προεκλογικής περιόδου (με όποιους συνειρμούς θα μπορούσε να προκαλέσει κάτι τέτοιο), πλην όμως το θετικό είναι ότι φέρνει την «υπογραφή» τόσο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής όσο και της EBRD, άρα έχει αυξημένες πιθανότητες να «τρέξει» ανεξάρτητα από το κυβερνητικό σχήμα που θα προκύψει μετά τις επικείμενες (μονές ή διπλές) εκλογές.
Όσο για το περιεχόμενο των φορολογικών και λοιπών κινήτρων που περιλαμβάνεται στο Στρατηγικό Σχέδιο, είναι πολύ φτωχότερο από αυτό που είχαν προτείνει οι φορείς της Κεφαλαιαγοράς στο πλαίσιο της «Επιτροπής Ζαββού (αντίθετα δίδεται μεγαλύτερη έμφαση στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις). Από την άλλη πλευρά, υποστηρίζεται ότι οι φορολογικές παρεμβάσεις είναι μεν περιορισμένες, αλλά κινούνται σε ένα ρεαλιστικό πλαίσιο που μπορεί εύκολα να ψηφίσει μια κυβέρνηση, χωρίς μεγάλες απώλειες φορολογικών εσόδων και χωρίς έντονο πολιτικό κόστος.
Τέλος, το σημείο στο οποίο συμφωνούν όλοι είναι ότι σήμερα η εγχώρια κεφαλαιαγορά βρίσκεται σε πολύ καλύτερο σημείο από το 2019 και αυτό όχι μόνο λόγω της πορείας του Γενικού Δείκτη του ΧΑ. Για παράδειγμα, η Ελλάδα περιμένει μέσα στο 2023 την ανάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας για το δημόσιο χρέος της, ενώ παράλληλα γίνονται κινήσεις από το ΧΑ, προκειμένου το ελληνικό χρηματιστήριο να επανενταχθεί στις ανεπτυγμένες κεφαλαιαγορές, προσπάθειες που ίσως αποδώσουν καρπούς μέσα στο επόμενο δεκαπεντάμηνο.
LAMDA-ORILINA: Lamda Development και Orilina Properties ΑΕΕΑΠ ανακοίνωσαν προ 10μήνου τη σύναψη μνημονίου συνεργασίας, βάσει του οποίου θα εξετάσουν την απόκτηση από την ΑΕΕΑΠ του δικαιώματος επιφάνειας επί δύο γηπεδικών τμημάτων της ζώνης ανάπτυξης παράκτιου μετώπου στο Ελληνικό.
To MoU λήγει στις 28 Φεβρουαρίου, όπως διαβάζουμε στις οικονομικές καταστάσεις χρήσης 2022 της Orilina. Σε λίγες ημέρες, δηλαδή.
Προς το παρόν, δεν έχει ανακοινωθεί συμφωνία. Αν ανακοινωθεί, το σχέδιο προβλέπει ανάπτυξη στο ένα οικόπεδο εμπορικών χρήσεων και στο άλλο κατοικιών.
ΑΤΤΙCA BANK: Ουδεμία πρόταση νέου ενδιαφερόμενου επενδυτή είχε φτάσει μέχρι και χθες στο Διοικητικό Συμβούλιο και, αν καταλάβαμε καλά, ούτε και αναμένεται να φτάσει προσεχώς. Εκ περισσού το γράφουμε, πριν περάσουμε σε πιο σοβαρά θέματα.
Το ΔΣ λοιπόν ενέκρινε το ενημερωτικό της αύξησης των σχεδόν 500 εκατ. ευρώ και προσδοκά (προφανώς) ότι θα έχει και την απαραίτητη σύνθεση υφιστάμενων και νέων επενδυτών (Thrinvest) το συντομότερο, ώστε να γίνει -και να καλυφθεί- η αύξηση.
Πάντως η μετοχή χθες τις… έσκισε κανονικότατα τις συστημικές τράπεζες. Σε μια καθαρά πτωτική συνεδρίαση έγραψε απώλειες -1,33% (με αποτίμηση, θυμίζουμε, σχεδόν 2 φορές το P/BV μετά την αύξηση ΧΩΡΙΣ να έχουν εκδοθεί οι νέες μετοχές), ενώ ο δείκτης των τεσσάρων μεγάλων τραπεζών έπεσε κατά… 4,19%.
Ετσι πάνε αυτά όμως. Ή είσαι… blue chip ή δεν είσαι.
Πέρα από την πλάκα, σε αυτές τις περιπτώσεις ισχύει η ρήση «το πεπρωμένο φυγείν αδύνατο». Κάποια στιγμή η μετοχή θα ξαναθυμηθεί υποχρεωτικά τα θεμελιώδη κάνοντας… βουτιές -και τότε θα πέσει κλάμα, για όσους έχουν μείνει με τον μουτζούρη.