Πρόταση για τη λύση του «γόρδιου δεσμού» των δυσθεώρητων οριστικών και εκκαθαρισμένων αναβαλλόμενων φορολογικών απαιτήσεων, που έχουν οι τράπεζες έναντι του Δημοσίου, επεξεργάζεται η Εθνική, όπως πληροφορείται η στήλη.
Το σχέδιο μαθαίνουμε ότι προτείνει την υιοθέτηση από την Ελληνική Δημοκρατία του αμερικανικού μοντέλου. Τη θέσπιση, δηλαδή, δευτερογενούς αγοράς, στην οποία θα μπορούν να μεταβιβάζονται εκκαθαρισμένες και οριστικές αναβαλλόμενες φορολογικές απαιτήσεις (Deferred Tax Credits - DTC), κατά το πρότυπο αυτής που λειτουργεί στις ΗΠΑ.
Με αυτόν τον τρόπο θα μπορούν, για παράδειγμα, οι τράπεζες να μεταβιβάζουν απαιτήσεις που κινδυνεύουν να τις διαγράψουν, λόγω πενιχρής κερδοφορίας, σε άλλες κερδοφόρες επιχειρήσεις, που εδρεύουν φορολογικά στη χώρα μας.
Πρόκειται για ενδιαφέρουσα προσέγγιση, καθώς ενδέχεται να δοθεί δυνατότητα σχηματισμού DTC και μεταβίβασής του και σε κλάδους αιχμής για το νέο οικονομικό μοντέλο, όπως οι πράσινες επενδύσεις (ΑΠΕ κ.ά.).
Σε αυτή την περίπτωση, δυνατότητα σχηματισμού αναβαλλόμενων φορολογικών απαιτήσεων θα δίνεται για τις ζημιές που εγγράφουν οι εταιρείες κατά τη διάρκεια της επένδυσης και ως την έναρξη λειτουργίας της.
Υπάρχει, βέβαια, ένα τεράστιο ζήτημα. Αν η κυβέρνηση υιοθετήσει μια τέτοια προσέγγιση, θα πρέπει να φέρει μπροστά απώλεια σοβαρών φορολογικών εσόδων.
Μόνο το DTC των τραπεζών ανέρχεται σε 15,5 δισ. ευρώ…