Σε αίσιο τέλος, αλλά με τρόπο που αποτελεί τραγική ειρωνεία για τους χειρισμούς των τραπεζών και του συμβούλου τους, της γνωστής Nomura, φαίνεται ότι οδεύει η υπόθεση Forthnet.
Η BC Partners (μέσω της United) εμφανίζεται να έχει καταθέσει όχι μόνο τη συμφερότερη πρόταση και μάλιστα με κάλυψη της ενδιάμεσης χρηματοδότησης, έως την έγκριση από τις αρμόδιες αρχές (διαδικασίες που μπορεί να απαιτήσουν μήνες), αλλά και να έχει την πρόθεση -όπως προκύπτει από τις πληροφορίες για τη δομή της πρότασής της- να προχωρήσει σε δημόσια προσφορά για το σύνολο των μετοχών της Fοrthnet.
Πού βρίσκεται όμως η «τραγική ειρωνεία» της υπόθεσης;
Κατ' αρχάς, στο γεγονός ότι κανένας από όσους διεκδίκησαν τη Fοrthnet εδώ και πολλούς μήνες, δεν ήταν στη «λίστα» του διαγωνισμού που είχε καταρτίσει η Nomura. Αλλά και στο γεγονός ότι οι διεκδικητές της τελευταίας φάσης είχαν την ευκαιρία να πραγματοποιήσουν due diligence στην εταιρεία, κάτι που οι ίδιες τράπεζες αρνήθηκαν συστηματικά τα τελευταία χρόνια, σε όσους εκδήλωναν ενδιαφέρον, αλλά δεν ήταν στη «λίστα» της Νomura, ζητώντας τους πρακτικά να εκδηλώσουν δεσμευτικό ενδιαφέρον… χωρίς να κάνουν due diligence.
Δεν υπάρχει λοιπόν αμφιβολία, εκ του αποτελέσματος (σε εποχή πανδημίας μάλιστα), ότι εάν ο συγκεκριμένος διαγωνισμός είχε κηρυχτεί άγονος έγκαιρα, δηλαδή… προ ετών, ή/και δινόταν η ευκαιρία σε άλλους ενδιαφερόμενους να μπουν σε μια οργανωμένη διαδικασία, μάλλον θα προέκυπτε αποτέλεσμα πολύ νωρίτερα και πολύ καλύτερο τόσο για τις τράπεζες όσο και για την ίδια την εταιρεία. Διότι σε συνδυασμό με την ασφυκτική πολιτική χρηματοδότησης που ακολούθησαν οι τράπεζες απέναντι στη Fοrthnet, η πάροδος του χρόνου οδήγησε αναμφίβολα σε φθορά της αξίας της κι ενίσχυση της σχετικής θέσης του ανταγωνισμού της.
Κι ασφαλώς δεν θα είχε εξελιχθεί η όλη διαδικασία σε πρώτης τάξεως… παρωδία, όπως συνέβη με τον συγκεκριμένο «διαγωνισμό».
«Τέλος καλό» λοιπόν (αν δεν προκύψει κάποιο σοβαρό απρόοπτο) αλλά όχι «όλα καλά» για τις τράπεζες, τους τραπεζίτες και την ίδια τη Nomura.