Μια επώνυμη καταγγελία ιδιαίτερα βαριάς μορφής, με παραλήπτη τον Γενικό Γραμματέα του υπουργείου Τουρισμού, δηλαδή τον γνωστό στον χώρο της οικονομίας και της αγοράς επιχειρηματία Κώστα Λούλη (Μύλοι Λούλη), υπέπεσε στην αντίληψη της στήλης.
Όπως προκύπτει από έγγραφα που βρίσκονται στη διάθεσή μας, δύο πρόσωπα, ένα φυσικό κι ένα νομικό (εταιρεία), καταγγέλλουν επισήμως στον γενικό γραμματέα Τουρισμού (αλλά και στον ΕΟΤ) ότι στην Αττική λειτουργεί υδάτινο πάρκο, οι γνωστές «νεροτσουλήθρες» δηλαδή, το οποίο δεν διαθέτει άδεια λειτουργίας υδάτινου πάρκου.
Κι αυτό, σύμφωνα με την επώνυμη καταγγελία, δεν είναι το μόνο θέμα. Όπως αναφέρει, το πάρκο λειτουργεί στις εγκαταστάσεις παλαιότερης αντίστοιχης επιχείρησης, η οποία είχε σφραγιστεί το 2013, λόγω περιβαλλοντικής μελέτης, χωρίς έκτοτε να λυθεί το θέμα. Φέρεται δε να χρησιμοποιεί άνευ αδείας, εξοπλισμό που ανήκει... στην καταγγέλλουσα εταιρεία.
Επιπλέον ο έτερος καταγγέλλων, που δηλώνει μισθωτής του συγκεκριμένου χώρου, υποστηρίζει ότι η καταγγελλόμενη εταιρεία «έχει εγκατασταθεί με άγνωστο τρόπο (!) κι ότι ο ίδιος δεν έχει υπογράψει καμία σύμβαση παραχώρησης του χώρου»…
Αναφέρεται επίσης ότι κατόπιν αιτήσεων προς τους αρμόδιους φορείς, οι καταγγέλλοντες έχουν λάβει έγγραφες βεβαιώσεις από τις αρμόδιες υπηρεσίες του Δήμου ότι η καταγγελλόμενη επιχείρηση στερείται άδειας λειτουργίας και ότι ισχύει η προγενέστερη απόφαση σφράγισης του χώρου.
Προφανώς, εάν ισχύουν τα όσα αναφέρουν οι καταγγέλλοντες, τότε προκύπτουν πολύ μεγάλα θέματα νομιμότητας, ιδίως όταν μια επιχείρηση απευθύνεται κυρίως σε παιδιά, όπως συμβαίνει με τις υπηρεσίες του είδους.
Όπως επισημαίνεται στην καταγγελία, στην -απευκταία- περίπτωση ατυχήματος, οι ευθύνες (ποινικές και αστικές) δεν θα βαρύνουν μόνο εκείνους που έχουν και λειτουργούν την επιχείρηση, αλλά και τα αρμόδια στελέχη των εποπτικών φορέων, που έχουν επιπρόσθετα και πειθαρχικές ευθύνες.
Εντούτοις, στο κείμενο υποστηρίζεται ότι αρμόδια διευθύντρια του ΕΟΤ (το όνομά της περιλαμβάνεται στην καταγγελία) «επέδειξε πρωτοφανή άρνηση να ασχοληθεί και αδιαφορία για το ενδεχόμενο πρόκλησης ατυχημάτων».
Τo Euro2day.gr δεν μπορεί να πάρει θέση για την ακρίβεια της καταγγελίας, εκτιμά όμως ότι η διερεύνησή της θα έπρεπε να είναι θέμα πρώτης προτεραιότητας, καθώς άπτεται με εντελώς άμεσο τρόπο του δημόσιου συμφέροντος.
ΥΓ: Αν αποδειχτεί ότι στην Ελλάδα του 2019, μπορεί να λειτουργεί ανενόχλητα -και μάλιστα στην Αττική- επιχείρηση του είδους, χωρίς άδεια, χρησιμοποιώντας εξοπλισμό τρίτων (επίσης χωρίς την άδειά τους) και σε χώρο που έχει σφραγιστεί (!) για τη συγκεκριμένη δραστηριότητα, τότε… δεν σωζόμαστε με τίποτε!