Χρειάστηκαν σχεδόν έξι μήνες από την έκθεση-καταπέλτη της QCM για να σπάσει το απόστημα της Folli Follie και η αγορά να αποκτήσει μια πρώτη πραγματική εικόνα για τα μεγέθη των ασιατικών της δραστηριοτήτων.
Τα δε ευρήματα του προκαταρκτικού ελέγχου της Alvarez & Marsal ήταν ακόμη χειρότερα κι από αυτά που κατήγγειλε ή άφηνε να εννοηθεί η QCM -και ανέμενε η πλειονότητα της αγοράς. Όχι τόσο γιατί αποδείχθηκε ότι η «τρύπα» στο ταμείο ήταν τεράστια, αλλά για το μέγεθος της «πλαστογράφησης» σε πωλήσεις και αποθέματα.
Οπως προκύπτει πλέον αβίαστα, για σειρά ετών, η Folli Follie, τελούσα υπό την ηγεσία της οικογένειας Κουτσολιούτσου και προφανώς με την ανάμιξη διαφόρων στελεχών σε διάφορα επίπεδα, αλλά και χάρη στη σκόπιμη ή μη αβελτηρία ορκωτών και Επιτροπής Ελέγχου, παρουσίαζε το… μπακάλικο στην Ασία ως «αλυσίδα-κολοσσό», παραπλανώντας συστηματικά επενδυτές, πιστωτές, προμηθευτές, προφανώς και πληθώρα εργαζομένων.
Είναι τέτοιο το μέγεθος της παραποίησης των λογιστικών στοιχείων, που σχεδόν μηδενίζει την αξία του brand Folli Follie, μειώνοντας τις πιθανότητες εξεύρεσης στρατηγικού επενδυτή, ακόμη κι αν οι πιστωτές δεχθούν βαθύ «κούρεμα» των απαιτήσεών τους.
Δεν είναι τυχαίο ότι, όπως αποκάλυψε το Euro2day.gr, η Rothschild αποχώρησε από σύμβουλος αναδιάρθρωσης όπως και οι νομικές φίρμες Allen&Overy και Μπερνίτσας. Ούτε είναι τυχαίο ότι, επίσης όπως αποκάλυψε το Euro2day.gr, το ζεύγος Δημήτρη και Αικατερίνης Κουτσολιούτσου παραιτήθηκε από τις θέσεις προέδρου και αντιπροέδρου της εταιρείας, επιχειρώντας, όπως εξαρχής έλεγαν οι πληροφορίες της αγοράς, να «διασώσουν» τον Τζώρτζη Κουτσολιούτσο. Όσοι από τους συμβούλους έμειναν, προβληματίζονται επίσης για το αν θα συνεχίσουν.
Για τους πιστωτές της FF Group το ενδιαφέρον πλέον στρέφεται στην αξία των περιουσιακών στοιχείων του ομίλου και στον χρόνο που θα απαιτηθεί μέχρι την τελική λύση. Κορωνίδα των περιουσιακών στοιχείων είναι οι μετοχές Dufry, τις οποίες κατέχει η Folli Follie. Η χθεσινή, όμως, ανακοίνωση της εταιρείας επιβεβαίωσε την αποκάλυψη του Χαμαιλέοντα ότι το σύνολο των μετοχών Dufry εξακολουθεί να υπόκειται σε συμβατικούς περιορισμούς, που προκύπτουν από τη σύμβαση πώλησης των ΚΑΕ στον ελβετικό όμιλο.
Το πώς και υπό ποιους όρους θα αρθούν οι παραπάνω περιορισμοί «καίει» τους ομολογιούχους, όπως βέβαια και ο χρόνος της τελικής λύσης, με δεδομένο ότι ο όμιλος «καίει» ταμείο ή περιουσιακά στοιχεία για να συντηρεί τη λειτουργία της.
Αν παραταθεί αυτή η κατάσταση για μερικούς μήνες, οι πιστωτές κινδυνεύουν να λάβουν... ψίχουλα στην ορατή πλέον περίπτωση της «σκληρής» πτώχευσης...