Βασικοί μέτοχοι εισηγμένης εταιρείας, μόλις διαπίστωσαν το ύψος των φορολογικών και των ασφαλιστικών τους επιβαρύνσεων, μετά και τον περιβόητο «νόμο Κατρούγκαλου», αρχικά σκέφτηκαν ότι δεν αξίζει τον κόπο να εργάζεται κανείς σ’ αυτή τη χώρα…
Πώς λοιπόν αντέδρασαν;
Πρώτα απ’ όλα μείωσαν δραστικά το ύψος των ονομαστικών τους αποδοχών (αμοιβές μελών διοικητικού συμβουλίου).
Δεύτερον, έβαλαν ως collateral προσωπικά τους χρήματα και κατάφεραν σε ένα από τα δάνεια της εταιρείας τους να πετύχουν σημαντική μείωση του επιτοκίου.
Και τρίτον, συνέχισαν να ακολουθούν πολιτικές περικοπής δαπανών στην εταιρεία τους.
Από το άθροισμα των παραπάνω ποσών, προέκυψε ένα νούμερο που αποφασίστηκε να διανεμηθεί στους (μεγάλους και μικρούς) μετόχους της εταιρείας με τη μορφή επιστροφής κεφαλαίου.
Ποιο είναι το αποτέλεσμα όλων αυτών;
Πρώτον, οι βασικοί μέτοχοι να εισπράξουν στο χέρι περισσότερα λεφτά απ’ ό,τι θα έπαιρναν αν δεν μείωναν τις αποδοχές τους(!)
Δεύτερον, το ελληνικό δημόσιο και ο ΕΦΚΑ θα δουν τα έσοδά τους να μειώνονται μέσα στο 2017.
Και τρίτον, οι μέτοχοι μειοψηφίας κατάφεραν τελικά να «πάνε ταμείο», έστω και εις υγείαν του… ΕΦΚΑ.
ΥΓ: Το παραπάνω κείμενο αποτελεί άραγε απόσπασμα από ένα φανταστικό σενάριο στην Ελλάδα της υπερφορολόγησης, ή παράδειγμα από την πράξη, που πιθανόν να το αντιγράψουν και άλλες εισηγμένες;