Κατά 33% αυξήθηκαν οι εισαγωγές φυσικού αερίου από τη «βόρεια είσοδο», δηλαδή τη διασύνδεση με το βουλγαρικό δίκτυο. Μέχρι το 2015 θα λέγαμε ότι όλο το αέριο που εισέρχεται στο ελληνικό δίκτυο από το σημείο αυτό είναι ρωσικό της Gazprom.
Από το 2016 ωστόσο δεν μπορούμε, αφού με έναρξη τον Ιούλιο ανεξάρτητοι εισαγωγείς, όπως η Μ+Μ των ομίλων Μυτιληναίου - Μότορ Όιλ και αργότερα η ελληνορωσική Prometheus Gas, πραγματοποιούν εισαγωγές από το συγκεκριμένο σημείο.
Από τα μέχρι στιγμής στοιχεία, προκύπτει ότι από την είσοδο αυτή μπήκαν στο ελληνικό σύστημα το 2016 περίπου 2,5 δισ. κυβικά μέτρα αερίου, τα οποία αντιστοιχούν στο περίπου 65% της συνολικής κατανάλωσης.
Επίσης ότι οι ιδιωτικές εισαγωγές από το ίδιο σημείο ήταν της τάξης των 120 εκατομμυρίων κυβικών μέτρων, ποσότητα που αντιστοιχεί σε λιγότερο από το 5% των 2,5 δισ. κυβικών μέτρων, το οποίο ποσοστό για ένα 12μηνο μπορεί άνετα να αυξηθεί σε 10%.
Άρα φαινομενικά και για την ώρα τουλάχιστον, οι Ρώσοι δεν έχουν να φοβούνται τον ανταγωνισμό. Αν ανοίξουν παραπάνω τα σύνορα και αρχίσουν οι ανταλλαγές με τα δίκτυα πέρα και βορειότερα της Βουλγαρίας (Ρουμανία, Αυστρία), το 10%, θεωρητικά τουλάχιστον, μπορεί να αυξηθεί κατά πολύ. Και όπως είναι γνωστό, την αποδέσμευση από το ρωσικό αέριο την επιδιώκουν και την προωθούν, χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία είναι η αλήθεια, η ΕΕ οι ΗΠΑ και «άλλες δημοκρατικές δυνάμεις».
Ωστόσο, όλο και περισσότεροι πιστεύουν πλέον ότι στο παιχνίδι αυτό, το στοιχείο που μετράει περισσότερο είναι η τιμή και οι διευκολύνσεις που προφέρει στους πελάτες του ο προμηθευτής.
Όλα δείχνουν ότι οι Ρώσοι το έχουν πάρει το μάθημα, ενώ οι Ευρωπαίοι, με πρώτους τους Γερμανούς, το αξιοποιούν προς ίδιον όφελος.
Θα έχει λοιπόν ενδιαφέρον να παρακολουθήσουμε τις επόμενες κινήσεις από όλες τις πλευρές, για να δούμε ποιος τελικά θα είναι ο ποιο ωφελημένος.