Υπάρχουν αρκετά στοιχεία που πρέπει ακόμη να διευκρινιστούν (ορισμένες φορές, λένε πως ο… διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες), ωστόσο με βάση τα πρώτα συμπεράσματα, οι μέτοχοι μειοψηφίας της Νίκας μπορούν να «μείνουν στο παιχνίδι», να σώσουν κάποιο ποσοστό της περιουσίας τους και να ελπίζουν μακροπρόθεσμα σε «ακόμη καλύτερες μέρες».
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή, σε ό,τι αφορά στα πρώτα συμπεράσματα από το πρόγραμμα διάσωσης της αλλαντοβιομηχανίας Νίκας, μέσα από το πέρασμά της στον όμιλο Chipita.
Πρώτον, οι σημερινές μετοχές της Νίκας (20.231.328) μετά το reverse split που θα ακολουθήσει, θα περιοριστούν στα 2.023.133 τεμάχια και μέσω της ΑΜΚ θα εκδοθούν επιπλέον 38,83 εκατ. μετοχές (εφόσον η τιμή διάθεσης είναι η ονομαστική αξία του 0,60 ευρώ). Ως αποτέλεσμα, το σύνολο των τίτλων θα διαμορφωθεί κοντά στα 40,85 εκατ. τεμάχια.
Άρα, αν κάποιος μέτοχος μειοψηφίας δεν συμμετάσχει στην επικείμενη ΑΜΚ, τότε θα δει το ποσοστό του να μειώνεται κατά περίπου 95%.
Από την άλλη πλευρά, όμως, το θετικό για τους μετόχους μειοψηφίας είναι πως η εταιρεία τους θα έχει πλέον πιθανότητες επιβίωσης, θα παραμείνει στο ΧΑ (δεν θα γίνει Δημόσια Πρόταση όπως π.χ. έγινε στην περίπτωση της Μαΐλλης) και τέλος, η τιμή διάθεσης στην επικείμενη ΑΜΚ (πιθανότατα το 0,6 ευρώ) μάλλον θα είναι αρκετά χαμηλότερη από την τρέχουσα τιμή του τίτλου (1,32 ευρώ με βάση τα τρέχοντα δεδομένα).
Άρα, λοιπόν, ο μέτοχος μειοψηφίας θα έχει τη δυνατότητα αλλά και το σχετικό κίνητρο να μετάσχει στην επικείμενη αύξηση κεφαλαίου και να μπορεί να ελπίζει σε μια μακροπρόθεσμη ανάκαμψη της γνωστής αλλαντοβιομηχανίας.
Δεύτερον, όπως δηλώνεται, μετά την ολοκλήρωση της αναδιάρθρωσης, ο τραπεζικός δανεισμός του ομίλου θα μειωθεί στα 26,4 εκατ. ευρώ. Αν υπολογίσουμε πως στις 30/6/2016 ανερχόταν στα 80,7 εκατ. και πως θα μειωθεί κατά 23,3 εκατ. από την ΑΜΚ και κατά επιπλέον 17 εκατ. από την ανταλλαγή χρέους με ακίνητο, τότε το «κούρεμα» των δανείων θα είναι σχετικά περιορισμένο και μάλλον θα περιορίζεται σε τόκους.
Πιθανότατα ωστόσο οι τράπεζες να αναδιαρθρώσουν με τέτοιο τρόπο τον δανεισμό, έτσι ώστε αυτός να επιμηκυνθεί σημαντικά και να έχει σχετικά χαμηλό κόστος εξυπηρέτησης. Άρα, είναι πολύ πιθανόν, μετά το deal, η εισηγμένη να είναι σε θέση να εξυπηρετήσει τον δανεισμό της, τουλάχιστον για το ορατό μέλλον.
Τρίτον, το μεγάλο ζητούμενο παραμένει η βιωσιμότητα της γνωστής αλλαντοβιομηχανίας, σε μια περίοδο βαθιάς οικονομικής κρίσης. Πάντως, στο πρώτο εξάμηνο του 2016 ο όμιλος παρουσίασε θετικό EBITDA προ εκτάκτων αποτελεσμάτων (στα +415 χιλ. ευρώ) και επιπλέον μετά το deal αναμένεται να μειωθεί σε αξιοσημείωτο βαθμό το κόστος χρηματοδότησης. Άρα, με όπλα την καλύτερη ρευστότητα και τις όποιες συνέργειες προέλθουν από τη συμβολή του νέου ιδιοκτησιακού σχήματος, ο όμιλος θα επιχειρήσει προφανώς την επάνοδό του σε κερδοφόρο αποτέλεσμα από το 2018 και μετά.
Οψόμεθα...