Προσέξτε τώρα και την άλλη όψη του νομίσματος (κυριολεκτικά) με τις απανωτές μειώσεις επιτοκίων που κάνει η FED. Εκεί που το ”πράσινο χρήμα” είχε το 4ο υψηλότερο επιτόκιο ανάμεσα στις ανεπτυγμένες χώρες (και παρόλα αυτά έχανε την αξία του σε σχέση με το ευρώ και άλλα νομίσματα) τώρα είναι στην 3η θέση από το… τέλος.

Αν μάλιστα γίνει και νέα μείωση (όπως υπολογίζεται ότι θα συμβεί) τότε θα βρεθεί να έχει ίδιο επιτόκιο με το ελβετικό φράγκο με μόνο το γεν να βρίσκεται στην τελευταία θέση (καθώς το επιτόκιο του είναι μόλις 0,5% -παραλίγο θα… πλήρωναν και κάτι οι Ιάπωνες για να δανείζεται ο Κόσμος στο νόμισμα τους)

Τι σημαίνει αυτό; Ότι δεν αποκλείεται να δούμε το δολάριο να φιγουράρει στη λίστα των νομισμάτων ( με πρώτο και καλύτερο πάντα το γεν) στο οποίο δανείζεται το παγκόσμιο ”έξυπνο χρήμα”, κάνοντας το λεγόμενο carry trade.

Που σημαίνει ολίγον απλουστευτικά:

Δανείζομαι σε ένα νόμισμα και αγοράζω ένα άλλο, που έχει υψηλότερο επιτόκιο, για να κερδίζω από τη διαφορά του επιτοκίου αλλά και το ενδεχόμενο διολίσθησης του πρώτου νομίσματος έναντι στο δεύτερο.

Ή το πιο σύνθετο αλλά και σύνηθες: Δανείζομαι στο ”φτηνό” νόμισμα, κι επενδύω σε αξίες εκπεφρασμένες στο πιο ”δυνατό” νόμισμα, προκειμένου να έχω και πολύ χαμηλό επιτόκιο και την πιθανότητα διολίσθησης, αλλά και το ενδεχόμενο μιας ”καθαρής” υπεραξίας από την ίδια την επένδυση που έκανε με τα… δανεικά!

Καλό έ;