ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ: Ποσοστό συναίνεσης πιστωτών που κινείται στο... 76% (έναντι του 60% που απαιτείται) έχει εξασφαλίσει η πλευρά της Σκλαβενίτης, ενώ αύριο συζητείται η αίτηση υπαγωγής της Μαρινόπουλος στο άρθρο 106 βθ.
Εάν δε ληφθεί υπόψη ότι το Δημόσιο και τα Ταμεία (που ποτέ δεν συναινούν, απλώς αποδέχονται) αποτελούν ένα 12% των πιστωτών, τότε το ποσοστό είναι σχεδόν... σοβιετικού τύπου.
Κι αποδεικνύει ότι οι προμηθευτές της εταιρίας κατάλαβαν στη συντριπτική τους πλειοψηφία ότι ΔΕΝ υπάρχει καλύτερη λύση για τα συμφέροντά τους. Σε αυτό βέβαια έπαιξε πολύ μεγάλο ρόλο και το εξαιρετικό "όνομα" που έχει καταφέρει να έχει στην αγορά η οικογένεια Σκλαβενίτη.
ΠΕΙΡΑΙΩΣ: Με βάση τις -πραγματικές- προδιαγραφές της θέσης και το ευρύτερο «πλαίσιο» συνθηκών (αν μας... εννοείτε), οι ουσιαστικοί μνηστήρες της θέσης του CEO δεν φαίνεται να είναι πάνω από... τρεις.
Κοινό σημείο όλων, όχι μόνο των δύο φαβορί αλλά και του δυνατού, απ' ότι φαίνεται, «αουτσάιντερ», είναι πως βρίσκονται σε θέση να έχουν γνώση προσώπων και πραγμάτων «από μέσα» τόσο για την Πειραιώς, όσο και για το ελληνικό τραπεζικό σύστημα.
Κάποιοι παράγοντες της αγοράς πάντως προσθέτουν ότι ένα ακόμη απαραίτητο «προσόν» που πρέπει να έχει ο νέος CEO είναι το ευρύτερο «εκτόπισμα» στην αγορά, δεδομένου ότι μιλάμε για τη μεγαλύτερη τράπεζα στην Ελλάδα, μια τράπεζα που προήλθε από πολλαπλές συνενώσεις και με πολύ μεγάλη έκθεση στον χώρο των επιχειρηματικών δανείων...
Μια τράπεζα στην οποία η ισχυρή προσωπικότητα του Μιχάλη Σάλλα έπαιζε και ρόλο «συγκολλητικής ουσίας».
ΥΓ: Αν τυχόν προκύψει άλλος (ουδείς μπορεί να το αποκλείσει αυτό, εδώ που φτάσαμε), δεν θα είναι απλώς «έκπληξη», αλλά κι αποτέλεσμα πολύ σκληρής... καραμπόλας, στο «εξάγωνο» τραπέζι των συμφερόντων!