Το να κάνει ένας ευρωβουλευτής αντιπολίτευση στην κυβέρνηση της χώρας του μέσω του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είναι συνηθισμένο και θεμιτό.
Αρκεί να μη χρησιμοποιεί ανόητα (χωρίς εισαγωγικά ο χαρακτηρισμός) επιχειρήματα που εκθέτουν τον ή την ίδια, το κόμμα του και γενικότερα βγάζουν προς τα έξω το χαμηλότατο επίπεδο πολιτικής αντιπαράθεσης που βιώνουμε στο εσωτερικό της χώρας.
Σε παρέμβασή της στην ολομέλεια του Ε. Κοινοβουλίου λοιπόν, μεταξύ άλλων, ευρωβουλευτής της ΝΔ, σύμφωνα με το δελτίο Τύπου που εξέδωσε, εκφράζει την αγωνία (!) της «για την ολοκλήρωση του αγωγού ΤΑΡ καθώς η SOCAR ως μέτοχος προειδοποιεί ότι, λόγω των εμποδίων που αντιμετωπίζει στην αποκρατικοποίηση του ΔΕΣΦΑ, μπορεί να μη συμβάλει στο έργο». Δεν ξέρουμε από ποια «έγκυρη» πηγή η ευρωβουλευτής αλίευσε την είδηση ότι η Socar απειλεί να «φύγει» από τον ΤΑΡ, αν δεν λήξει η εκκρεμότητα με το ΔΕΣΦΑ.
Ακόμη όμως και αν κάποιος της είπε ή κάπου διάβασε ότι η Socar είναι δυσαρεστημένη με την ελληνική κυβέρνηση και απειλεί να υποχωρήσει από την Ελλάδα, δεν σημαίνει ότι θα αποχωρήσει και από τον αγωγό ΤΑΡ.
Αυτός είναι πολυεθνικό (και όχι ελληνικό) στρατηγικό ενεργειακό σχέδιο, άμεσα συνδεδεμένο με τη μεταφορά του αζέρικου, δηλαδή του δικού της αερίου, στις ευρωπαϊκές αγορές, ενώ η συμμετοχή της στο μετοχικό κεφάλαιο ανέρχεται στο διόλου ευκαταφρόνητο ποσοστό του 20%.
Καταληκτικά, ούτε αντιπολίτευση, ούτε και προβολή ή στήριξη των ελληνικών θέσεων και συμφερόντων, μπορεί να γίνεται με τόσο ρηχές και επιπόλαιες προσεγγίσεις.