Υπογράφεται σήμερα στο Σιδηρόκαστρο η Συμφωνία Διασύνδεσης μεταξύ ΔΕΣΦΑ και Bulgartransgaz, που είναι οι διαχειριστές των δικτύων των δύο χωρών.
Έτσι από τον Ιούλιο, όποιος προμηθευτής ή μεγάλος καταναλωτής θέλει, θα μπορεί να εισάγει φυσικό αέριο από τον συγκεκριμένο αγωγό, την αποκλειστική χρήση του οποίου μέχρι τώρα είχαν η βουλγαρική κρατική Bulgargaz, η ΔΕΠΑ και η ρωσική Gazprom.
Για την ιστορία, να θυμίσουμε ότι το άνοιγμα της συγκεκριμένης διασύνδεσης το ζητούσε η αγορά εδώ και αρκετά χρόνια. Στο τέλος του 2014, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ξεκίνησε έρευνα σε βάθος για τους λόγους που κανείς άλλος πέραν της Gazprom δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει το βουλγαρικό δίκτυο, το συντονιστικό όργανο των Ευρωπαίων Ρυθμιστών σημείωνε στις ετήσιες εκθέσεις του τη μη εφαρμογή των κοινοτικών κανόνων στο συγκεκριμένο σημείο, ενώ μόλις στις αρχές του μήνα η Μ+Μ των ομίλων Μότορ Όιλ και Μυτιληναίου κατάφερε να χρησιμοποιήσει χωρητικότητα της διασύνδεσης, απαιτώντας (και πετυχαίνοντας) ίση μεταχείριση με τη ΔΕΠΑ, όπως επιτάσσουν οι κοινοτικοί κανόνες.
Το ίδιο να σημειώσουμε είχε κάνει η Μ+Μ και με το υγροποιημένο αέριο, αντιμετωπίζοντας αντιδράσεις με ακτιβίστικα χαρακτηριστικά του, ανεξαρτήτως κομματικού χρωματισμού, βαθέως κράτους.
Ο διευθύνων σύμβουλος του ΔΕΣΦΑ Κωσνσταντίνος Ξιφαράς, ανακοινώνοντας στο συνέδριο του Economist την υπογραφή της συμφωνίας, μίλησε για μια τετραετία προσπαθειών προκειμένου να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Το ερώτημα βέβαια παραμένει. Γιατί χάθηκε τόσος χρόνος; Και εν τέλει ποιοι οι χαμένοι και ποιοι οι κερδισμένοι;