Εκεί που Βουλγαρία και Ρουμανία έκαναν ό,τι είναι δυνατόν να μην ολοκληρωθεί και λειτουργήσει η διασύνδεση των δικτύων φυσικού αερίου, τώρα βιάζονται να την ενισχύσουν ακόμη περισσότερο.
Η διασύνδεση των δικτύων των δύο χωρών, έργο μικρού κόστους αλλά μεγάλης σημασίας, θα επέτρεπε τη διακίνηση επιπλέον ποσοτήτων αερίου, εκτός του ρωσικού, από βορρά προς νότο και το αντίθετο. Γι' αυτό και ολοκληρώθηκε σχετικά σύντομα. Μόνο που δεν μπορούσε να λειτουργήσει επί χρόνια, επειδή έλειπε το μικρό κομμάτι των δύο χιλιομέτρων κάτω από τον Δούναβη και όλως τυχαίως, οι διαγωνισμοί αποτύγχαναν, ή το έργο «ξεχνιόταν», προς όφελος του ρωσικού αερίου που ελέγχει τις αγορές αυτές.
Επιτέλους, τον περασμένο Απρίλιο το έργο του αγωγού κάτω από τον Δούναβη ανατέθηκε, και αυτός θα λειτουργήσει σε περίπου δύο μήνες. Στη συνέχεια και μόλις την περασμένη Δευτέρα, οι δύο διαχειριστές Bulgartransgaz και Transgaz υπέγραψαν συμφωνία για κατασκευή και ενός δεύτερου, συμπληρωματικού (back-up pipeline) αγωγού κάτω από τον Δούναβη. Μάλιστα επελέγησαν και οι κατασκευαστές.
Οι απόλυτα θετικές εξελίξεις έχουν τη σημασία τους και για την Ελλάδα. Έστω και καθυστερημένα, έστω και με αργούς ρυθμούς, αρχίζει να διαμορφώνεται ο κάθετος διάδρομος φυσικού αερίου. Μέσω των υφιστάμενων υποδομών και αργότερα αυτών που θα κατασκευαστούν (αγωγοί ΤΑΡ και ΙGB), θα επιτρέψει να διακινηθούν μεγαλύτερες ποσότητες αερίου από Ελλάδα (LNG, Αζέρικο) προς βορρά και το αντίθετο, προσφέροντας ευκαιρίες και διαμορφώνοντας συνθήκες ανταγωνισμού.
Μη νομίσει κανείς, όμως, ότι όλα κυλούν ομαλά. Αντιστάσεις στην ομαλή διακίνηση φυσικού αερίου (εκτός του ρωσικού, εξυπακούεται) συνεχίζουν να υφίστανται. Για παράδειγμα, θα μπορούσαν να εισαχθούν στην Ελλάδα ή και να διακινηθούν από την Ελλάδα προς Βουλγαρία ποσότητες φυσικού αερίου από την υφιστάμενη διασύνδεση στο Σιδηρόκαστρο. Ωστόσο κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει, επειδή οι δύο διαχειριστές, ΔΕΣΦΑ και Bulgartransgaz, δεν έχουν υπογράψει ακόμη την ειδική συμφωνία λειτουργίας της διασύνδεσης (interconnection agreement) υπό καθεστώς ελεύθερης διακίνησης.
Πότε θα γίνει αυτό; Κανείς δεν ξέρει. Αυτό που γνωρίζει πάντως το Euro2day.gr είναι ότι ενδιαφέρον για εισαγωγή φυσικού αερίου από τα βόρεια σύνορα υφίσταται και κάποια στιγμή, όχι πολύ αργά, θα εκδηλωθεί.
Ευχόμαστε δε, να μην επαναληφθεί ο τραγέλαφος του 2010, με το πρώτο ιδιωτικό φορτίο υγροποιημένου αερίου, που η τότε ηγεσία του ΔΕΣΦΑ δεν επέτρεψε να ξεφορτώσει στη Ρεβυθούσα, παρά τις προβλέψεις του νόμου.