«Σε κάθε περίπτωση, η απόφαση του Εφετείου ουδόλως επηρεάζει τα θέματα της τιμολόγησης της ΑτΕ (Αλουμίνιο) ή των λοιπών πελατών. Το κόστος είναι κόστος».
Με αυτή την κατακλείδα στην ανακοίνωσή της, η ΔΕΗ προσπαθεί να ανασκευάσει τις εντυπώσεις που προκάλεσε μια ακόμη αρνητική για την ίδια, δικαστική απόφαση, αναφορικά με την τιμή που αγοράζει το ηλεκτρικό ρεύμα το Αλουμίνιο.
Εντύπωση προκάλεσε επίσης στην αγορά, το γεγονός ότι η ΔEΗ προσπάθησε να αμφισβητήσει το σκεπτικό της απόφασης, επειδή δεν «υπεισήλθε στην ουσία της υπόθεσης, στο ύψος της τιμής της ηλεκτρικής ενέργειας ή του κόστους της ΔΕΗ».
Και αυτό, τη στιγμή που η απόφαση του Εφετείου αφιερώνει μερικές δεκάδες σελίδες, στο κατά πόσο η απόφαση της Διαιτησίας, που συγκλήθηκε ακριβώς για αυτό τον σκοπό και στην οποία συμμετείχε η ΔEΗ με την υπογραφή συνυποσχετικού, όπου περιγράφονταν επακριβώς το έργο της, δεν μπορούσε να αμφισβητηθεί εκ των υστέρων. Και φυσικά, με σωρεία νομικών επιχειρημάτων, απέρριψαν τις αιτιάσεις της ΔEΗ.
Πάλι καλά που η ΔEΗ στην ίδια ανακοίνωση παραδέχεται ότι «Γενικά, η βασική λογική που διαπερνά την απόφαση είναι ότι η προσφυγή στη διαιτησία της ΡΑΕ έγινε τότε από τη ΔEΗ οικειοθελώς...».
Πάντως άνθρωπος της αγοράς, από «ουδέτερο» επιχειρηματικό πεδίο, χαρακτήριζε αδιανόητη τη συμπεριφορά της ΔEΗ ως προς τη διευθέτηση των διαφορών της με τον μεγαλύτερο πελάτη της, με τον οποίο έχει στενή σχέση εδώ και 50 χρόνια. Ιδίως τη στιγμή που επιδιώκει συνεργασίες με μεγάλες ευρωπαϊκές εταιρείες, οι οποίες, το πρώτο πράγμα που ερευνούν όταν πρόκειται να επεκτείνουν δραστηριότητα σε μια άλλη χώρα, είναι η νομική τους διασφάλιση.
Δηλαδή η ΔEΗ θα είναι συνεταίρος με την RWE ή την Edison, θα έχουν συμφωνήσει να προσφεύγουν στη διαιτησία στις περιπτώσεις διαφορών και στη συνέχεια η ΔEΗ θα αμφισβητεί αποφάσεις της διαιτησίας, εφόσον δεν την εξυπηρετούν;