Η υποχρέωση των εισηγμένων εταιριών να δίνουν άμεσες απαντήσεις επί δημοσιευμάτων για εξελίξεις που τις αφορούν φαίνεται ότι έχει οδηγήσει -δυστυχώς- στην ανάπτυξη μιας νέας, ιδιότυπης τάχα μου διπλωματικής γλώσσας, λες και μιλάει... κυβερνητικός εκπρόσωπος.

Απτό παράδειγμα η χθεσινή ανακοίνωση - απάντηση της ΕΛΙΧΘ στο δημοσίευμα του euro2day.gr περί ενδιαφέροντος από τον όμιλο Λασκαρίδη και τη διενέργεια due diligence.

Η εισηγμένη στην ανακοίνωσή της τονίζει ότι ”δεν διενεργείται οποιασδήποτε μορφής νομικοοικονομικός έλεγχος (due diligence) στην Ελληνικές Ιχθυοκαλλιέργειες από πλευράς ομίλου Λασκαρίδη με σκοπό την απόκτησή της”.

Όντως, η χρήση του ενεστώτα από την πλευρά της ΕΛΙΧΘ είναι σωστή.

Δεν διενεργείται due diligence γιατί... έχει ήδη διενεργηθεί από την Deloitte και από δικηγορικό γραφείο που συχνά – πυκνά λαμβάνει δουλειές από τον όμιλο Κόκκαλη και μεγάλα εκδοτικά συγκροτήματα.

Το αποτέλεσμα παραδόθηκε στον όμιλο Λασκαρίδη και έκτοτε το ενδιαφέρον του, όπως μαθαίνουμε, δείχνει να... ψιλοπαγώνει.

Να φταίει άραγε το γεγονός, όπως κάποιοι διαλαλούν αριστερά και δεξιά, ότι υπάρχει ενδιαφέρον κι από άλλους;

Ή μήπως τα νούμερα δεν υποστηρίζουν τις απαιτήσεις, όπως εκτιμούν ήδη κάποιοι... κακεντρεχείς;

Υ.Γ.: Τα όσα ακούστηκαν και γράφτηκαν περί ενδιαφέροντος Λαυρεντιάδη ήταν εντελώς... πέτσινα, κι αυτό δημιουργεί υποψίες ότι κάποιοι μπορεί -μετά το due diligence- να έχουν... άγχος!

Αν χρειαστεί θα επανέλθουμε στο θέμα, κι όχι με την ίδια... κομψότητα.