Με απάθεια αντιμετωπίζουν πολιτικά κόμματα και φορείς του επιχειρηματικού κόσμου, μία από τις πλέον κρίσιμες ρυθμίσεις του πολυνομοσχεδίου για τα προαπαιτούμενα, η οποία ενδέχεται να έχει εξαιρετικά αρνητικές επιπτώσεις στην ομαλή λειτουργία του ήδη διαλυμένου δημόσιου τομέα.
Πρόκειται για τη ρύθμιση η οποία προβλέπει την κατάργηση του προληπτικού ελέγχου των πληρωμών/συμβάσεων του δημοσίου από το Ελεγκτικό Συνέδριο, με το επιχείρημα της επιτάχυνσης των διαδικασιών αδειοδότησης/ολοκλήρωσης επενδύσεων. Υποτίθεται πως ο προληπτικός έλεγχος θα αντικατασταθεί από ελέγχους που θα γίνονται εκ των υστέρων.
Εκτός από το γεγονός πως, κατά τους δικαστές του Ελεγκτικού Συνεδρίου, η συγκεκριμένη ρύθμιση προσκρούει στο άρθρο 98 του Συντάγματος και δεν μπορεί να περάσει ελαφρά τη καρδία, στελέχη του δημοσίου τονίζουν δύο άλλα αρνητικά σημεία.
Πρώτον, τι θα συμβεί χωρίς τον προληπτικό έλεγχο, όταν είναι γνωστή η δράση π.χ. συγκεκριμένων δημοτικών αρχόντων ή στελεχών δημόσιων οργανισμών οι οποίοι προχωρούν σε παράτυπες πληρωμές;
Οποιος διαβάσει τις ετήσιες εκθέσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου μπορεί να διηγείται ανέκδοτα επί μήνες με τις πληρωμές που δεν εγκρίθηκαν σε ΟΤΑ ανά την Ελλάδα.
Ποιος θα ελέγχει τώρα την Τοπική Αυτοδιοίκηση; Και αν γίνει εκ των υστέρων έλεγχος και διαπιστωθεί παράβαση, ποιος θα είναι υπεύθυνος να επιστρέψει το ποσό; Ο υπάλληλος που υπογράφει; Ο δήμαρχος; Η δημοτική αρχή;
Το δεύτερο και σημαντικότερο σημείο για το οποίο, επίσης, δεν έχει γίνει καμία συζήτηση ενόψει της ψήφισης του σχεδίου νόμου είναι πως η κατάργηση του προληπτικού ελέγχου, σε ένα δημόσιο που κυριαρχείται από την ευθυνοφοβία, μπορεί να οδηγήσει στο ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα από την επιτάχυνση των αδειοδοτήσεων.
«Τώρα ουδείς θα υπογράφει πληρωμές, γιατί θα φοβάται τις επιπτώσεις από τυχόν παρέμβαση ανωτέρων του κ.λπ.», λένε όσοι θεωρούν πως πρέπει να υπάρξει ουσιαστική κουβέντα για το θέμα του Ελεγκτικού Συνεδρίου.