Η απόφαση της ΒΙΣ να διακόψει τη λειτουργία της μονάδας χαρτοποιίας και να περιορίσει τη δραστηριότητά της στο (μεγαλύτερο) εργοστάσιο των χαρτοκιβωτίων αποτελεί ένα ακόμα παράδειγμα της συνεχιζόμενης αποβιομηχάνισης της χώρας.
Πώς μεταφράζεται η συγκεκριμένη κίνηση της ΒΙΣ;
-Στην απώλεια 31 θέσεων εργασίας. Πρόκειται για άτομα με πολλά χρόνια υπηρεσίας και ηλικία μεταξύ 40 και 55 ετών, που αναμφίβολα θα δυσκολευτούν να βρουν νέα απασχόληση.
-Στην εισαγωγή της μέχρι πρότινος παραγωγής από το εξωτερικό και έναντι πολύ χαμηλότερου κόστους (σύμφωνα με τις φήμες, από την Τουρκία).
-Και τέλος, στην «ελάφρυνση» της εισηγμένης από μια ζημιογόνο δραστηριότητα.
Πέραν αυτών όμως, υπάρχουν ορισμένα «δύσκολα» ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν.
Πρώτον, αναρωτήθηκε κάποιος από αυτούς που «χαράσσουν πολιτική» γιατί η γειτονική Τουρκία μπορεί και παράγει πολύ φτηνότερα από εμάς; Είναι απλά θέμα μικρότερου μισθολογικού κόστους ή κάτι περισσότερο;
Δεύτερον, με δεδομένο ότι κατά την τελευταία διετία οι εργαζόμενοι της συγκεκριμένης μονάδας ετίθεντο συχνά σε εκ περιτροπής εργασία και σε διαθεσιμότητα (οπότε το πρόβλημα δεν ήταν άγνωστο), υπήρξε κάποιος κυβερνητικός παράγοντας, βουλευτής, ή εκπρόσωπος της περιφέρειας που ασχολήθηκε με το ζήτημα;
Και τρίτον, θα δοθεί ανάλογη έμφαση από τα κανάλια και από τα πολιτικά κόμματα με εκείνη που δόθηκε όταν απολύονταν υπάλληλοι του δημοσίου;