Η ιστορία που θα διηγηθούμε αποτελεί ένα απλό και πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα για το πώς λειτουργεί το ελληνικό δημόσιο.
Πέρυσι το καλοκαίρι, στις 29 Ιουλίου για την ακρίβεια, η Ελληνική Συνομοσπονδία Εμπορίου και Επιχειρηματικότητας, δια του προέδρου της Β. Κορκίδη, έστειλε μια επιστολή στο υπουργείο Οικονομικών (δεν γνωρίζω αν την παρέλαβε ο αρμόδιος υφυπουργός Γ. Μαυραγάνης ή κάποιος άλλος), με την οποία η Συνομοσπονδία εκδήλωνε την ευγενική πρόθεση δωρεάς στο υπουργείο Οικονομικών μιας γεφυροπλάστιγγας μαζί με έναν οικίσκο συνολικής αξίας 32.750 ευρώ, πλέον ΦΠΑ 23% ήτοι 7.532,50 ευρώ.
Για να σας λύσω προκαταβολικά τις απορίες, οι γεφυροπλάστιγγες χρησιμοποιούνται στα τελωνεία για να ζυγίζουν τα διερχόμενα εμπορεύματα και λείπουν πολλές τέτοιες από τα ελληνικά τελωνεία. Οι ελλείψεις σε γεφυροπλάστιγγες κάνουν δύσκολη τη ζωή των τελωνειακών και διευκολύνουν τους λαθρέμπορους. Επομένως, η δωρεά ενός τέτοιου μηχανήματος λογικά θα έπρεπε να γίνει άμεσα αποδεκτή. Λογικά. Η πραγματικότητα όμως απέχει πολύ από τη λογική.
Η επιστολή αυτή κάπου αρχειοθετήθηκε. Πέρασαν τέσσερις μήνες και στις 24 Νοεμβρίου, η ΕΣΕΕ με επιστολή της επανήλθε στην προσφορά της, θυμίζοντας ότι ήθελε να χαρίσει στο ελληνικό δημόσιο κάτι το οποίο είχε απόλυτη ανάγκη.
Σιγή ιχθύος και πάλι. Χάριζαν κάτι στο υπουργείο Οικονομικών, το οποίο τα τελωνεία είχαν ανάγκη, αλλά κανείς δεν κίνησε τις γραφειοκρατικές διαδικασίες για να παραληφθεί η δωρεά. Καθόταν η γεφυροπλάστιγγα και περίμενε κάποιον να την παραλάβει. Το ίδιο και ο οικίσκος. Ούτε φωνή, ούτε ακρόαση.
Πριν από λίγες ημέρες (ένα χρόνο και βάλε μετά την αρχική επιστολή) μαθαίνουμε ότι ο νέος αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Τρύφων Αλεξιάδης υπέγραψε μια απόφαση με την οποία επιτέλους γίνεται αποδεκτή η προσφορά της ΕΣΕΕ και ήδη η γεφυροπλάστιγγα μαζί με τον οικίσκο κατευθύνονται για το τελωνείο Προμαχώνα Σερρών.
Ελλάς, το μεγαλείο σου...