Τελειώσαμε με τις τράπεζες (προσωρινά) και άρχισαν τα… ”σκάνδαλα”.

Από τη μια έχουμε τα περιβόητα πλέον ομόλογα και από την άλλη τους διαγωνισμούς της ΔΕΗ και του ΟΠΑΠ.

Ως προς τα ομόλογα, η στάση της αντιπολίτευσης (που, ας μη γελιόμαστε, τη δουλειά της κάνει κι αυτή) επί της ουσίας είναι ”τραβηγμένη”.

Όπως και να το κάνουμε, το υπουργείο Οικονομικών δεν έχει καμία σχέση με το γεγονός ότι κάποιοι στο ΤΕΑΔΥ τα ”έκαναν πλακάκια” με την Ακρόπολις.

Και το πιο σημαντικό: Η αντιπολίτευση μάλλον ξεχνάει ότι το θέμα έφερε στην επιφάνεια η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς και όχι κάποια καταγγελία δική της, ή κάποιο δημοσίευμα του Τύπου.

Άρα το σύστημα αυτή τη φορά λειτούργησε!

Σε ό,τι αφορά τη σκανδαλολογία περί των διαγωνισμών, η ένταση του φαινομένου δείχνει ότι ενδεχομένως έχουμε και πάλι το γνωστό στη χώρα μας φαινόμενο: ”Ό,τι δεν φτάνει η αλεπού, το... κάνει σκάνδαλο”.

Δυστυχώς η εμπειρία δείχνει ότι το αποτέλεσμα των δημοσιευμάτων, των ενστάσεων και των δικαστικών διαδικασιών που κατά κανόνα συνοδεύουν τους μεγάλους διαγωνισμούς στη χώρα μας, όποιος κι αν κερδίσει, είναι να ζημιώνονται οι ίδιες οι εταιρίες που κάνουν τους διαγωνισμούς, δηλαδή -αυτή την περίοδο- η ΔΕΗ και ο ΟΠΑΠ, λόγω των τεράστιων καθυστερήσεων που προκύπτουν.

Και τίποτε περισσότερο! Οπότε μάλλον πρέπει να κοιτάξουμε το θέμα κι από αυτή την πλευρά. Ποιοι κερδίζουν από αυτές τις καθυστερήσεις;