Παρά τις αντιδράσεις που έχει ήδη δημιουργήσει, ακόμη και μεταξύ των εργαζομένων της, η πολιτική του ”άλλα λέμε κι άλλα κάνουμε” φαίνεται ότι συνεχίζεται από την πλευρά της διοίκησης της Τράπεζας Κύπρου.

Σε δηλώσεις του που καταγράφονται από την έγκυρη εβδομαδιαία οικονομική εφημερίδα FINANCIAL MIRROR, ο κ. Ηλιάδης, ανώτατος εκτελεστικός διευθυντής του συγκροτήματος και μέλος του Δ.Σ., είπε το εξής απίστευτο:

Ότι η Τράπεζα Κύπρου δεν είναι απλώς μια κερδοσκοπική επιχείρηση, αλλά ένα… ίδρυμα! Το οποίο, όπως είπε, ”με τις ευκολίες και τις δυσκολίες που είχε μέσα από την ιστορία του και την ιστορία του τόπου, επιτέλεσε στο έπακρο το έργο για το οποίο είναι (sic) ταγμένο”.

Ο κ. Ηλιάδης δεν ξεκαθάρισε βεβαίως τι είδους… ίδρυμα είναι η Τράπεζα Κύπρου (κοινωφελές; Ή μήπως απόρων κορασίδων;) και σε ποιον ακριβώς σκοπό είναι ”ταγμένο”.

Για να σοβαρευτούμε όμως, είναι βέβαιο ότι ο κ. Ηλιάδης δεν θα τολμούσε να κάνει μια τέτοια δήλωση στους ξένους θεσμικούς που έχουν εμπιστευτεί την εταιρία και τη μετοχή της, πιστεύοντας ότι όπως όλες οι τράπεζες είναι μια κερδοσκοπική επιχείρηση, που αποσκοπεί στη μεγιστοποίηση του οφέλους προς τους μετόχους της κι όχι σε άλλους απροσδιόριστους στόχους.

Όπως επίσης μάλλον θα δυσκολευτεί να εξηγήσει ακόμη και στους εργαζομένους της εταιρίας του πώς ακριβώς αυτό το ”ίδρυμα” θα προχωρούσε σε συνένωση με μια καθαρά ”κερδοσκοπική” εταιρία, όπως η… Τράπεζα Πειραιώς!

Βεβαίως τέτοιες δηλώσεις κάπου αποσκοπούν. Προσπαθούν έμμεσα να εστιάσουν στις εμπειρίες που είχε η Κύπρος στο παρελθόν, ώστε να κινητοποιήσουν τα φοβικά σύνδρομα μιας μερίδας του κόσμου. Παρότι έχουν περάσει τρεις δεκαετίες και βάλε από τα γεγονότα του 1974 και η Κύπρος είναι πλέον μέλος της Ε.Ε.

Και είναι κρίμα, γιατί αυτοί που τις κάνουν γνωρίζουν ότι ακόμη και σε σχέση με το ”εθνικό θέμα”, άλλες ήταν τότε οι απαιτήσεις (πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές) κι άλλες είναι τώρα εν όψει μια μελλοντικής επίλυσης του Κυπριακού.