Μπορεί να ήρθε χθες ο όμιλος Μυτιληναίου ως ”από μηχανής Θεός” (για την κυβέρνηση) να δώσει μια νέα εικόνα όσον αφορά στην απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας -που ουδόλως ως τώρα είχε προχωρήσει, με εξαίρεση τις ανανεώσιμες πηγές- ωστόσο το γενικότερο τοπίο παραμένει ενοχλητικά... βαλτώδες και με αδιαφιλονίκητο πρωταγωνιστή στο ”επιτόπιο… τροχαδάκι” την ίδια τη ΔΕΗ!

Ένα μικρό παράδειγμα της ”αδράνειας” του οργανισμού είναι το ακόλουθο:

Ολόκληρο το δεύτερο εξάμηνο του 2006 οι αναλυτές προσπαθούσαν να μάθουν λεπτομέρειες για το πρόγραμμα περικοπής εξόδων της ΔΕΗ που υποτίθεται ότι είχε ξεκινήσει μέσα στην προηγούμενη χρονιά.

Την προηγούμενη εβδομάδα, η Morgan Stanley έγραψε στη σχετική έκθεσή της ότι αναμένει το πρόγραμμα αναδιάρθρωσης που θα εξαγγείλει η... νέα διοίκηση της Επιχείρησης μέσα στο προσεχές καλοκαίρι.

Ένα ακόμη έτος, δηλαδή, πήγε χαμένο...

Και ουσιαστικά δεν πήγε χαμένο μόνο ένα έτος, καθώς –σύμφωνα πάντα με τη Morgan Stanley- κατά την περίοδο 2001-2006 τα ελεγχόμενα κόστη (προσωπικό και υπηρεσίες) έχουν σημειώσει μέση ετήσια αύξηση 7,6%, παρά τη μείωση των εργαζομένων κατά 14%!

Τα έξοδα μισθοδοσίας αυξήθηκαν κατά 9,3% ετησίως, όταν ο αντίστοιχος πληθωρισμός ήταν μόλις 3,5%.

Και για το 2007, η εισηγμένη έχει ήδη συμφωνήσει να αυξήσει τον μέσο μισθό κατά 7%.

Αναμφίβολα, η νέα διοίκηση της ΔΕΗ έχει πολλή δουλειά να κάνει. Το θετικό είναι ότι ο κ. Αθανασόπουλος διαθέτει βιογραφικό που ελάχιστοι Έλληνες κατέχουν.

Κι επίσης θετικό είναι ότι ο κ. Αθανασόπουλος δεν φαίνεται να έχει καμία δέσμευση, ούτε καν πολιτική (δεν συγκαταλέγεται στα ”δικά μας παιδιά”), απέναντι σε κανέναν.

Κάτω από αυτές τις συνθήκες και με δεδομένο ότι τα χρονικά περιθώρια για την αναδιάρθρωση της ΔΕΗ έχουν στενέψει, ελπίζουμε ότι η κατάσταση θα αλλάξει.

Γιατί αλλιώς αντί να δούμε ”φως” στη ΔΕΗ, θα περιμένουμε ποιοι ιδιώτες θα ”παίξουν μπάλα” για να γλιτώσουμε τα μπλακ άουτ αυτό το καλοκαιράκι, κι όλα τα επόμενα...