Μπορεί ο υπουργός Περιβάλλοντος Γιάννης Μανιάτης να ενέκρινε πρόσφατα την αναθεώρηση του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου του Δήμου Κερατσινίου-Δραπετσώνας, αλλά για να γίνει πράξη η ανάπλαση της περιοχής πέριξ του πρώην εργοστασίου λιπασμάτων (έκλεισε οριστικά το 1999) θα χρειαστεί τιτάνια προσπάθεια.
Η έκταση των 650 στρεμμάτων βρίσκεται εδώ και χρόνια στο επίκεντρο σεναρίων «ανάπτυξης» που ξεκινούν από τα οικιστικά συγκροτήματα και εμπορικά κέντρα και φτάνουν μέχρι την περίφημη πίστα της Formula 1.
Πρόκειται για μία από τις αναπτύξεις-φαντάσματα που στοιχειώνουν την ελληνική αγορά ακινήτων, όπως και η «αξιοποίηση του ακινήτου Αφάντου» στη Ρόδο, η οποία έχει ξεκινήσει τη δεκαετία του 1970...
Για να μετατραπεί σε επιχειρηματική ζώνη (π.χ. στέγασης ναυτιλιακών εταιρειών) η έκταση της Δραπετσώνας πρέπει να συμφωνήσουν μισή ντουζίνα συνιδιοκτήτες των 650 στρεμμάτων.
Κατ' αρχάς η Εθνική Τράπεζα (στην οποία πέρασε η έκταση του εργοστασίου) που ελέγχει τα 254 στρέμματα. Ακολουθεί η Lafarge, η οποία κατέχει 117 στρέμματα, και ο όμιλος του Δημ. Μελισσανίδη, στον οποίο πέρασε πέρυσι η εγκατάσταση της BP Hellas στην περιοχή (82 στρέμματα).
Σοβαρό λόγο έχει ο ΟΛΠ, αλλά και οι δήμοι Πειραιώς και Κερατσινίου - Περάματος, οι οποίοι ελέγχουν σχεδόν το 30% της έκτασης.
Στην αγορά ακινήτων υποστηρίζουν πως η απόφαση Μανιάτη έκλεισε τουλάχιστον μια εκκρεμότητα η οποία χρονολογείται από τα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας. Απομένει, όμως, να συμφωνήσουν οι συνιδιοκτήτες. Και, κυρίως, να βελτιωθεί το κλίμα.